Umowa o zakazie konkurencji w czasie trawnia stosunku pracy

Umowa o zakazie konkurencji (art. 101[1] k.p.), zawarta w czasie trwania stosunku pracy pomiędzy pracownikiem i pracodawcą jest ściśle związana z umową o pracę, stanowi ona umowne rozszerzenie obowiązku dbania o dobro pracodawcy (art. 100 § 2 pkt 4 k.p.).

Wyrok SN z dnia 12 listopada 2014 r., I PK 86/14

Standard: 60797 (pełna treść orzeczenia)

Zawarcie umowy o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy nie jest bezwzględnie konieczne, ponieważ zakaz prowadzenia działalności konkurencyjnej wynika już z pracowniczego obowiązku dbałości o dobro pracodawcy i ochrony jego mienia (art. 100 § 2 pkt 2 k.p.), a także z zakazu przewidzianego w odrębnych przepisach (art. 101[4] k.p. w związku z przepisami ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jednolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 ze zm.).

Zawarcie autonomicznej umowy prawa pracy o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy (art. 101[1] § 1 k.p.) gwarantuje pracodawcy możliwość dochodzenia naprawienia szkody na zasadach pracowniczej odpowiedzialności materialnej, określonych w przepisach rozdziału I w dziale piątym, także wtedy, gdy pracownik nie wyrządza szkody pracodawcy przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych, ale również w związku z prowadzeniem poza lub obok pracodawcy działalności konkurencyjnej w ramach stosunku pracy, na innej podstawie prawnej lub na rzecz jakiegokolwiek podmiotu konkurencyjnego (art. 101[2] § 1 k.p.).

Wyrok SN z dnia 7 czerwca 2011 r., II PK 322/10

Standard: 60829 (pełna treść orzeczenia)