Zliczenie wartości dochodzonych roszczeń w razie kumulacji roszczeń art. 21 k.p.c.)

Przepis ‎art. 21 k.p.c. nakazujący przy kumulacji roszczeń przyjmować za podstawę obliczenia wpisu ogólną wartość połączonych roszczeń, nie odnosi się do żądań ewentualnych i alternatywnych. Skoro więc przy zgłoszeniu żądania głównego ‎i ewentualnego wykluczona jest kumulacja ich wartości, to zagadnienie, wartość którego z tych żądań wyznacza wartość przedmiotu sporu orzecznictwo rozstrzygnęło w ten sposób, że decyduje wartość żądania głównego, jeżeli ma ono postać sumy pieniężnej.

Wartość żądania ewentualnego niemającego charakteru sumy pieniężnej decyduje o wartości przedmiotu zaskarżenia wówczas, gdy żądanie główne zostanie prawomocnie oddalone (por. postanowienia SN: z dnia 2 sierpnia 2007 r. V CZ 68/07; z dnia 6 grudnia 2006 r., IV CZ 96/06; z dnia 20 maja 1987 r., I CZ 55/87, OSNC 1988 Nr 11, poz. 160; z dnia ‎20 kwietnia 1966 r., I CZ 29/66).

Postanowienie SN z dnia 8 sierpnia 2024 r., III CZ 64/24

Standard: 86211 (pełna treść orzeczenia)

Jeżeli powód dochodzi kilku roszczeń, zlicza się ich wartość (art. 21 k.p.c.), a zatem na wartość przedmiotu sporu składa się suma kwot odpowiadających wartości poszczególnych roszczeń.

Powód dochodzi kilku roszczeń, jeżeli występuje z kilkoma roszczeniami przeciwko jednemu pozwanemu, co ma miejsce zarówno w przypadku jednopodmiotowej, jak i wielopodmiotowej strony powodowej, decyduje bowiem przedmiotowa kumulacja roszczeń dochodzonych w procesie od strony pozwanej. 

Postanowienie SN z dnia 9 września 2015 r., IV CSK 593/14

Standard: 62312 (pełna treść orzeczenia)