Świadczenia usług za złotówkę
Nieuczciwe nakłanianie pracowników lub klientów (art. 12 u.z.n.k.)
Za nieuczciwe można także uznać oferowanie świadczenia usług za złotówkę, a więc za opłatę symboliczną, w nawiązaniu do umowy zawartej przez potencjalnego klienta z wskazanym konkretnie podmiotem. Jakkolwiek bowiem Sąd pierwszej instancji istotnie nie ustalał rzeczywistej wartości takiej usługi, to nawet w świetle doświadczenia życiowego zasadnie można przyjąć, że taka cena usługi (1 zł) nie odpowiada jej wartości i jest zdecydowanie poniżej kosztów. Niewątpliwie takiego rodzaju oferta może zakłócać harmonijne wywiązywanie się z podjętych zobowiązań, czego skutkiem może być zmniejszenie siły rynkowej przedsiębiorcy.
Istotnie, oferowanie usług za symboliczne wynagrodzenie przez pewien krótki czas ma na celu pozyskanie nowych klientów, jednakże niesłusznie Sąd wykluczył cel eliminacji innych przedsiębiorców. Wręcz przeciwnie, gdyby pozwany taką ofertę, z wykorzystaniem uzyskanej dotacji, skierował do wszystkich (anonimowych) klientów, taka oferta nie mogłaby budzić zastrzeżeń, jednakże zakreślenie ram czasowych takiej oferty „na czas trwania umowy z obecnym dostawcą” oraz skierowanie jej tylko do klientów ściśle określonych firm telekomunikacyjnych, nie może być uznane za uczciwe i przesądza o „nakłanianiu” w rozumieniu art. 12 ust. 2 u.z.n.k.
Nie można zakładać, że „wszyscy” mieszkańcy G. mają już zawarte umowy na dostawę sieci internetowej, zatem tylko w ten sposób można zdobyć własnych klientów. Nie każdy korzysta z Internetu, a nowa, interesująca oferta może do tego zachęcić; nadto pojawiają się nowe gospodarstwa domowe, które także generują nowych klientów. Zatem działania strony pozwanej polegające na kierowaniu przedmiotowych ulotek (ofert) do klientów strony powodowej, miały cechy nakłaniania tych klientów do rozwiązania umowy ze stroną powodową w celu przysporzenia sobie korzyści. Sposoby, za pomocą których strona pozwana dążyła do pozyskania klientów – skierowanie korzystniejszej oferty do konkretnych klientów, w tym wymienionej z nazwy strony powodowej, nie były zgodne z dobrymi obyczajami. Tym samym działania te wypełniały przesłanki określone w art. 12 ust. 2 u.z.n.k. i art. 3 ust. 1 u.z.n.k.
Wyrok SA w Krakowie z dnia 9 maja 2016 r., I ACa 67/16
Standard: 15706 (pełna treść orzeczenia)