Warunek podwójnej karalności za czyn popełniony za granicą
Warunek podwójnej karalności za czyn popełniony za granicą (art. 111 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Warunek podwójnej karalności zostaje spełniony w sytuacji, gdy zarówno ustawa penalizująca dane zachowanie w państwie popełnienia czynu, jak też polska ustawa karna pozwalają in concreto na uznanie ustalonego zachowania za przestępstwo. Jeżeli zatem odpada odpowiedzialność karna ze względu na wyłączenie przestępności czynu wedle prawa obowiązującego w miejscu popełnienia czynu zabronionego, to warunek podwójnej karalności nie jest spełniony.
W realiach niniejszej sprawy sąd odwoławczy zwrócił się do Ministerstwa Sprawiedliwości – Departamentu Współpracy Międzynarodowej i Praw Człowieka z wnioskiem o udzielenie tekstu prawa obcego oraz wyjaśnienie obcej praktyki sądowej. Przedmiotem zapytania były przepisy karne oraz praktyka sądowa obowiązująca w miejscowości E. w Wielkiej Brytanii, w Anglii, w hrabstwie C., dystrykcie E.– w okresie od września 2015 roku do 27 lipca 2016 roku, dotyczące penalizowania i karania za znęcanie psychiczne nad małżonkiem, poprzez uzależnienie finansowe, krytykowanie, poniżanie, obrażanie, ograniczanie kontaktów z rodziną i znajomymi, groźby pozbawienia kontaktu z córką oraz kontrolowanie zachowania (k. 388-388v). W odpowiedzi udzielono informacji, iż prawo Zjednoczonego Królestwa zawiera bezpośredni odpowiednik art. 207 polskiego Kodeksu karnego dopiero od 2015 roku. Jest nim art. 76 ustawy o poważnych przestępstwach (Serious Crime Act 2015) (k. 390). Nadto sąd pozyskał tekst ustawy o poważnych przestępstwach wraz z wytycznymi ustawowymi do tego przepisu w oryginale oraz tłumaczeniu dokonanym przez tłumacza przysięgłego języka angielskiego (k. 432-451) oraz wytycznymi ustawowymi do art. 76 ustawy o poważnych przestępstwach (odpowiednikiem art. 270 k.k.)
Postanowienie SN z dnia 12 kwietnia 2023 r., III KK 14/23
Standard: 75653 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art. 111 § 2 k.k. w razie różnic między ustawą polską a ustawą obowiązującą w miejscu popełnienia czynu, stosuje się ustawę polską, a sąd może uwzględnić różnice na korzyść sprawcy. Jest to więc dobrodziejstwo, a nie obowiązek łagodniejszego potraktowania sprawcy i korzystanie z niego to nie kwestia obrazy prawa materialnego, a co najwyżej rażącej niewspółmierności kary.
Wyrok SA w Poznaniu z dnia 13 września 2022 r., II AKa 202/21
Standard: 75654 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 75655
Standard: 75658
Standard: 14644