Naprawienie szkody w trybie art. 335 k.p.k

Brak sprzeciwu pokrzywdzonego, mającego pełną wiedzę o treści wniosku złożonego w trybie art. 335 § 1 lub 2 k.p.k., zwłaszcza w zakresie uzgodnień kompensacyjny ma zasadnicze znaczenie dla uwzględnienia porozumienia między oskarżonym a prokuratorem, niezależnie czy pokrzywdzony wystąpił z roszczeniem w trybie art. 46 k.k., czy też to Sąd uzależnił wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy od naprawienia w całości lub części wyrządzonej szkody.

Stanowiskiem pokrzywdzonego Sąd jest w takiej sytuacji związany i tylko przy braku sprzeciwu pokrzywdzonego może wydać wyrok skazujący. Zaś przy złożeniu takiego sprzeciwu sprawę musi rozpoznać na zasadach ogólnych.

Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 19 lipca 2017 r., II AKa 171/17

Standard: 25762 (pełna treść orzeczenia)

Wystąpienie z wnioskiem o skazanie oskarżonego w trybie art. 335 kpk, bez przeprowadzenia rozprawy, leży w gestii prokuratora i musi być efektem negocjacji tego organu z oskarżonym, co do orzeczonej kary. Faktem jest również i to, iż sąd jest związany treścią uzgodnionego z oskarżonym wniosku prokuratora, postulującego wydanie orzeczenia określonej treści, niemniej jednak sąd ten nie może akceptować wyroku, którego treść byłaby niezgodna z prawem.

Jeżeli zatem treść porozumienia zawartego między prokuratorem, a oskarżonym nie spełnia wymogów prawa, a w szczególności nie zawiera w swej treści potrzeby orzeczenia, które z materialnoprawnego punktu widzenia jest obligatoryjne, rola sądu winna polegać na aktywnym włączeniu się do negocjacji i zasugerowaniu objęcia wnioskiem takiego koniecznego fragmentu rozstrzygnięcia, nie podlegającego w istocie rzeczy negocjacjom, np.

Obowiązku naprawienia szkody w sytuacji realizacji okoliczności wynikających z przepisu art. 46§1 kk w zw. z art. 343§3 kpk. Jeżeli natomiast strony nie wyrażą zgody na wprowadzenie tego rozstrzygnięcia do wyroku, przy braku podstaw do uwzględnienia wniosku, niezbędnym staje się rozpoznanie sprawy na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 343 § 7 kpk.

Wprawdzie niewątpliwie pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego nie może być uznany za stronę porozumienia, o jakim mowa w art. 335 kpk, niemniej jednak złożenie przez niego wniosku o obligatoryjne naprawienie szkody, stanowiącego jeden z ustawowych elementów takiego rozstrzygnięcia, winien być nie tylko dla pozostałych stron, ale i sądu, sygnałem do potencjalnej modyfikacji wniosku w zgodzie z wymogami prawa, a przy braku porozumienia w tym fragmencie, wskazywać na potrzebę skierowania sprawy do rozpoznania na zasadach ogólnych.

Wyrok SA w Katowicach z dnia 16 grudnia 2008 r., II AKa 352/08

Standard: 17604