Brak wymogu współczesności obawy do groźby
Groźba karalna (art. 190 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Ustawodawca nie wymaga, aby między wyrażeniem groźby a powstaniem obawy jej spełnienia musiała zaistnieć koincydencja czasowa (por. postanowienie SN z dnia 21 maja 2020 r., V KK 85/20).
Postanowienie SN z dnia 29 czerwca 2021 r., IV KK 109/21
Standard: 61869 (pełna treść orzeczenia)
Ustawodawca nie wymaga, aby między wyrażeniem groźby a powstaniem obawy jej spełnienia musiała zaistnieć koincydencja czasowa. Tak samo, jak ma to miejsce w przypadku innych przestępstw materialnych, tak i w przypadku przestępstwa z art. 190 § 1 k.k. skutek jest ze swojej istoty okolicznością oderwaną od samego działania sprawcy. Nie zmienia tego fakt, że akurat w przypadku występku groźby ma on charakter niefizykalny.
Lęk przed spełnieniem groźby musi być wywołany wyłącznie zachowaniem sprawcy kończącym się z chwilą jej wyrażenia, ale mogą go katalizować inne okoliczności, w tym także późniejsze zachowanie sprawcy.
Postanowienie SN z dnia 21 maja 2020 r., V KK 85/20
Standard: 61870 (pełna treść orzeczenia)