Nadużycie zaufania przy zawieraniu umowy najmu
Nadużycie zaufania w aspekcie przedmiotowym
Działanie oskarżonego polegające na zawarciu umowy najmu z podmiotem, w którym równolegle pełnił funkcję Prezesa Zarządu (tj. (...) Sp. z o.o.) realizowało jedno ze znamion czynu zabronionego z art. 296 k.k., przez które należy rozumieć nadużycie uprawnień. Umowa powyższa była skrajnie niekorzystna dla (...) Sp. z o.o. i skutkowała wyrządzeniem szkody w majątku (...) Sp. z o.o.
Warunki umowy najmu, zgodnie z którą (...) Sp. z o.o. za wynajem 3 mieszkań w okresie 4-letnim miała uzyskać zysk w kwocie opiewającej łącznie na 48.800,00 zł (co zgodnie z ustaleniami biegłych stanowi kwotę aż czterokrotnie niższą od stawki rynkowej, która co do zasady winna zostać uzyskana w tożsamym okresie z wynajmu lokali mieszkalnych tego rodzaju), a równocześnie zgoda oskarżonego na obciążenie (...) Sp. z o.o. nieuzasadnionymi kosztami i opłatami w wyniku (...) Sp. z o.o. (w której oskarżony również pełnił funkcję Prezesa Zarządu) uzyskiwała nieuprawnione przysporzenia jednoznacznie wskazują, że działanie oskarżonego stanowiło działanie na szkodę spółki (...) Sp. z o.o. Gdyby zatem oskarżony T. M. nie dopuścił do zawarcia tejże niekorzystnej dla spółki (...) Sp. z o.o. umowy – to spółka (...) Sp. z o.o. nie miałaby podstaw do nieuzasadnionego jej obciążania kosztami i opłatami. Z tych już tylko względów dokumenty, które oskarżony złożył na rozprawie w dniu 18 lipca 2016 r. w istocie pozostają bez znaczenia dla rozstrzygnięcia wydanego w niniejszej sprawie skoro zachowanie oskarżonego realizowało prawidłowo ustalone przez Sąd I instancji znamiona czynu z art.. 296 k.k. a ich wypełnienie nastąpiło niezależnie od tego czy (...) opłaciło należność z tytułu faktur wystawionych przez (...), czy też nie.
Wyrok SA w Warszawie z dnia 24 listopada 2022 r., II AKa 451/21
Standard: 78374 (pełna treść orzeczenia)
Oskarżony zawierając umowę o najem lokalu powinien dążyć do zabezpieczenia interesów majątkowych uczelni. Oskarżony z obowiązku tego nie wywiązał się. Zawarł umowę, której postanowienia, zwłaszcza w zakresie braku możliwości wcześniejszego rozwiązania tej umowy przez uczelnię, obowiązku wpłacenia kaucji gwarancyjnej i jej oprocentowania, określenia corocznej podwyżki czynszu, były niekorzystne dla uczelni. W płaszczyźnie tych elementów dominującą rolę odgrywał brak klauzuli o możliwość wypowiedzenia tej umowy przez uczelnię. To, że wynajmujący miał również wyłączoną możliwość rozwiązania tej umowy w sytuacji wywiązywania się przez uczelnię ze swoich obowiązków, nie mogło stanowić o zachowaniu równouprawnienia stron, gdyż w rzeczywistości interesy wynajmującego, polegające na odpłatnym wynajmowaniu pomieszczeń biurowych, były w pełni zabezpieczone. Przy takiej konstrukcji umowy najmu najemca nie miał możliwości wcześniejszego jej rozwiązania, nawet gdy nie wykorzystywał tych pomieszczeń na skutek niepowodzenia przedsięwzięcia gospodarczego, co miało miejsce w tej sprawie. Możliwość zaistnienia takich zjawisk gospodarczych, zwłaszcza w okresie 5 lat trwania umowy najmu, oskarżony mógł przewidzieć, mając na uwadze negatywne doświadczenia z wcześniej zawartą umową leasingu kserokopiarki oraz uwzględniając przedstawiane mu przez radcę prawnego zastrzeżenia co do najbardziej niekorzystnego postanowienia tej umowy.
Wyrok SN z dnia 13 stycznia 2009 r., WA 45/08
Standard: 14072 (pełna treść orzeczenia)