Odstąpienie przez prokuratora od oskarżenia a apelacja oskarżyciela posiłkowego

Oskarżyciel posiłkowy uboczny, który działa w następstwie wniesienia skargi publicznej przez prokuratora, funkcjonuje wyłącznie w oparciu i na podstawie skargi oskarżyciela publicznego, nawet w wypadku odstąpienia prokuratora od oskarżenia. W takim układzie procesowym dalsze postępowanie toczy się nadal z oskarżenia publicznego, a oskarżyciel posiłkowy (uboczny) może, korzystając ze swoich uprawnień (art. 54 § 2 k.p.k.), wnieść apelację. Sąd odwoławczy powinien badać legitymację procesową oskarżyciela posiłkowego, gdyż przymiot jego pokrzywdzenia, w odniesieniu do czynu opisanego w akcie oskarżenia, podlega weryfikacji także na tym etapie postępowania, lecz ewentualne stwierdzenie braku uprawnienia do udziału w sprawie w takim charakterze nie oznacza, że postępowanie odwoławcze toczy się mimo braku skargi uprawnionego oskarżyciela. Niezależnie od samej skargi apelacyjnej oskarżyciela posiłkowego (ubocznego), dopuszczalność procesu (jako całości) warunkuje bowiem skarga publiczna oskarżyciela publicznego, choćby on sam nie wniósł apelacji (por. R. Kmiecik: Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 5 maja 2006 r., V KK 385/05, OSP 2006, nr 12, poz. 146).

Postanowienie SN z dnia 26 marca 2009 r., I KZP 2/09

Standard: 14025 (pełna treść orzeczenia)