Zaniedbania banku a wina sprawcy
Wyłudzenie kredytu (art. 297 k.k.)
W świetle art. 297 § 1 k.k. nie mają znaczenia podniesione przez obrońcę argumenty o braku należytej weryfikacji wniosków kredytowych przez bank, kilkakrotnym wcześniejszym ubieganiu się o kredyt przez D. P. i E. J., "nieryzykownego" charakteru udzielonych za pośrednictwem oskarżonej kredytów przez bank.
Wyrok SA w Łodzi z dnia 28 grudnia 2017 r., II AKa 203/17
Standard: 23968 (pełna treść orzeczenia)
Całkowicie chybione są argumenty skarżącego co do niemożności przypisania sprawstwa oskarżonemu wobec zaniedbań, których dopuścili się przy zawieraniu umowy o prowadzenie rachunku bankowego przedstawiciele pokrzywdzonego Banku. Uchybienia te, co prawda są bezsporne, ale w realiach niniejszej sprawy mogą być jedynie postrzegane jako stwarzające warunki, które ułatwiły sprawcy popełnienie przestępstwa. Wszak decydujący dla popełnienia przestępstwa jest zamiar, z którym działa sprawca, a następnie czynności, które dla jego realizacji podejmuje. W tym wypadku zaś, można mówić jedynie o tym, że Bank zaniedbał elementarnych czynności kontrolnych, które pozwoliłyby na zweryfikowanie oświadczeń sprawcy. Czynności te zatem, gdyby były przeprowadzone prawidłowo, pozwoliłyby Bankowi uniknąć strat, lecz nie miałyby wpływu na ocenę zamiaru działań podjętych przez sprawcę.
Wyrok z dnia 13 stycznia 2010 r., II KK 150/09
Standard: 14009 (pełna treść orzeczenia)