Rzecz uzyskana za pomocą czynu zabronionego; przedmiot czynności wykonawczej paserstwa

Pojęciem „uzyskania rzeczy za pomocą czynu zabronionego” należy rozumieć wyłącznie wejście w jej posiadanie w wyniku posłużenia się czynem zabronionym przez przepisy prawa karnego. Nie jest ono więc tożsame z pojęciem „rzeczy pochodzącej z czynu zabronionego” i nie obejmuje przypadków wytworzenia czy przetworzenia rzeczy w taki sposób, że uzyskuje ona walor nielegalności (por. np. uchwała z dnia 19 lipca 1995 r., I KZP 27/95; wyrok z dnia 22 czerwca 2010 r., III KK 29/10).

Wyrok SN z dnia 17 stycznia 2022 r., II KK 569/21

Standard: 78238 (pełna treść orzeczenia)

Rozumienie pojęcia „uzyskania rzeczy za pomocą czynu zabronionego” w aspekcie przestępstwa paserstwa, nie wyklucza występku przywłaszczenia jako „czynu bazowego” dla możliwości przypisania przestępstwa stypizowanego w art. 291 § 1 k.k. 

Uzyskanie rzeczy w rozumieniu art. 291 § 1 k.k. to objęcie – w wyniku popełnienia czynu zabronionego – władztwa nad rzeczą. W przypadku przestępstwa przywłaszczenia władztwo to realizowane jest w drodze rozporządzenia przez sprawcę cudzą rzeczą jak swoją własnością, mimo że sprawca do takiego postępowania z rzeczą (objęcia jej we władanie o takiej treści) nie jest uprawniony. 

Postanowienie SN z dnia 24 września 2020 r., IV KK 201/20

Standard: 54149 (pełna treść orzeczenia)