Odpowiedzialność karna rodzica za pomocnictwo do przestępstwa przeciwko dziecku
Przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu (art. 148 – 162 k.k.) Przestępstwa przeciwko rodzinie i opiece (art. 206 – 211a k.k.) Pomocnictwo w kodeksie karnym (art. 18 § 3 k.k.) Wykonywanie władzy rodzicielskiej; obowiązek troski o rozwój dziecka (art. 96 k.r.o.)
Przesłanki zasad odpowiedzialności karnej za pomocnictwo do popełnienia przestępstwa przez zaniechanie, unormowane w art. 18 § 3 k.k. Odpowiedzialność ta ograniczona jest podmiotowo do osób, na których ciąży prawny, szczególny obowiązek niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego. Źródłem prawnego szczególnego obowiązku oskarżonej była norma zamieszczona w art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, nakazująca rodzicom wykonywanie pieczy nad osobą dziecka. Obowiązek ten aktualizuje się w najwyższym stopniu zwłaszcza wtedy, gdy pojawia się niebezpieczeństwo pokrzywdzenia dziecka czynem zabronionym zagrażającym jego życiu lub zdrowiu.
Rodzic, jako osoba, na której ciąży obowiązek pieczy, a więc gwarant niedopuszczenia do skrzywdzenia dziecka czynem zabronionym, ponosi odpowiedzialność karną na podstawie art. 18 § 3 k.k. za pomocnictwo, jeśli swoim świadomym zaniechaniem ułatwia popełnienie czynu zabronionego przez inną osobę. Należy zauważyć, że zamiar osoby odpowiadającej za pomocnictwo na zasadach określonych w tym przepisie, charakteryzujący jego zachowanie, nie jest tożsamy z zamiarem bezpośredniego sprawcy.
Postanowienie SN z dnia 25 listopada 2011 r., V KK 378/10
Standard: 13850 (pełna treść orzeczenia)