Oszustwo z art. 286 § 1 k.k. a oszustwa skarbowe
Oszustwo w orzeczniczej praktyce; rodzaje oszustwa
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Wyliczana na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług kwota stanowiąca równowartość wskazanego w fikcyjnej fakturze podatku, sama nie stanowi podatku od towarów i usług. Nie jest w szczególności podatkiem należnym w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług albowiem nie wynika ze zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego, w związku z dokonaniem jednej z czynności wymienionych w art. 5 tej ustawy. Podmiot, który nie odprowadza tej kwoty, pomimo wystawienia fikcyjnej faktury VAT, nie dopuszcza się w tej sytuacji przestępstwa skarbowego z art. 56 § 1 k.k.s, bowiem jego działanie nie naraża na uszczuplenie podatku od towarów i usług, który wynikać może jedynie z rzeczywistych transakcji.
Wystawienie fikcyjnych faktur VAT może być natomiast rozpatrywane w kategorii pomocnictwa do popełnienia czynu zabronionego z art. 56 § 1 k.k.s. przez inną osobę, która wykorzystując owe "puste" faktury dokona nieuzasadnionego pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z treści tych faktur. Warunkiem przyjęcia, że takie ułatwienie obiektywnie nastąpiło, jest jednak ustalenie, w realiach konkretnej sprawy, czy doszło do nieprawdziwego określenia w deklaracji VAT-7 - przez ów inny podmiot - wysokości podatku naliczonego (na podstawie fikcyjnych faktur) i czy może to prowadzić do uszczuplenia podatku należnego, czego jednak w niniejszej sprawie dotychczas nie uczyniono.
Wyrok SN z dnia 21 marca 2019 r., V KK 108/18
Standard: 23653 (pełna treść orzeczenia)
Z dominujących w orzecznictwie i doktrynie poglądów wynika, że wystawienie fikcyjnej faktury (faktur) prowadzącej do uszczuplenia należności podatkowej w toku ustawowej procedury samoobliczenia stanowi samodzielną dyspozycję majątkową podatnika bez czynnego udziału organu podatkowego. W tej procedurze podatnik samodzielnie bez udziału organu podatkowego ustala wysokość zobowiązania podatkowego, składa stosowną deklarację podatkową, a organ podatkowy ogranicza się do jej przyjęcia. W czasie składania deklaracji przez podatnika urząd skarbowy nie ma wiedzy jaki podatek rzeczywiście powinien być uiszczony i nie ma miejsca wówczas sytuacja, aby organ ten świadomie zaniechał egzekucji podatku, co do którego de facto nie ma wiedzy. W tej sytuacji przyjęcie przez Sąd I instancji, że bierna z istoty ustawowej rola organu podatkowego stanowi rozporządzenie mieniem w rozumieniu art. 286 § 1 kk jest niezasadne. Nie jest bowiem możliwe popełnienie tego przestępstwa przez niekorzystne rozporządzenie mieniem przez pokrzywdzonego bez jego wiedzy i woli. Nie można przyjąć, aby w sytuacji gdy sprawca nie uzyskuje od wprowadzonego w błąd urzędu skarbowego zwrotu rzekomej nadpłaty, a jedynie obniża swoje zobowiązanie podatkowe, to wówczas dochodzi po stronie wprowadzonego w błąd do rozporządzenia mieniem. Przyjęcie kwalifikacji prawnej z art. 286 § 1 kk byłoby możliwe gdyby oskarżeni działali w celu uzyskania korzyści wynikającej ze zwrotu przez urząd skarbowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym bądź zaliczeniu jej na poczet przyszłych własnych zobowiązań. Tak sytuacja w niniejszej sprawie nie wystąpiła, tym samym brak jest konstytuowanego dla oszustwa elementu rozporządzenia mieniem dokonanego przez organ podatkowy. Niewątpliwie oskarżeni swoim działaniem wyczerpali dyspozycję art. 56 § 1 kks i art. 62 § 2 kks, ponieważ doprowadzili do uszczuplenia należność podatkowej w wyniku w wystawienia i posłużenie się fikcyjnymi fakturami przez spółki założone w tym celu. Tego rodzaju działanie w zakresie faktur stanowi jednocześnie działanie wyczerpujące dyspozycję art. 271 § 3 kk z w zb. z art. 273 kk w związku z konstrukcją idealnego zbiegu przepisów określoną w art. 8 § 1 kks.
Wyrok SA w Warszawie z dnia 15 grudnia 2017 r., II AKa 356/17
Standard: 23757 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 23841
Standard: 23647
Standard: 23833
Standard: 23832
Standard: 13774
Standard: 23581
Standard: 23630
Standard: 23829