Pojęcie pokrzywdzonego w rozumieniu art. 46 k.k.

Zgodnie z art. 46 § 1 k.k. beneficjentem obowiązku naprawienia szkody może być tylko podmiot pokrzywdzony w sprawie w rozumieniu art. 49 § 1 k.p.k., a więc osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo oraz zakład ubezpieczeń w zakresie, w jakim pokrył szkodę wyrządzoną pokrzywdzonemu przez przestępstwo lub jest zobowiązany do jej pokrycia (por. wyroki SA w Katowicach z dnia 3 marca 2005 r., II AKa 62/05 i SA w Gdańsku z dnia 24 kwietnia 2002 r., II AKa 77/02).

Wyrok SN z dnia 25 lipca 2018 r., II KK 240/18

Standard: 39435 (pełna treść orzeczenia)

W myśl art. 49 § 1 k.p.k., pokrzywdzonym jest osoba fizyczna (lub prawna), której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo. Określenie „pokrzywdzony” ma ntyczne znaczenie na gruncie prawa karnego materialnego. Dlatego pokrzywdzonym w rozumieniu art. 46 § 2 k.k. jest osoba, o której mowa w art. 49 § 1 k.p.k. Nie są więc pokrzywdzonymi bliscy tej osoby. Wedle art. 46 § 2 k.k. sąd zamiast obowiązku określonego w § 1 może orzec na rzecz pokrzywdzonego (a więc nie na rzecz innych osób) nawiązkę. Inaczej mówiąc, beneficjentem tego środka karnego, który wobec oskarżonego spełnia funkcję represyjną, może być tylko pokrzywdzony (zob. też wyrok z dnia 1 października 2010 r., IV KK 46/10 – OSNKW-R 2010, poz. 1870, lex 653734, T. Grzegorczyk: Zobowiązanie sprawcy przestępstwa do naprawienia szkody lub uiszczenia nawiązki w trybie art. 46 k.k., PS 2009, z. 1, s. 57 – 58).

Wyrok SN z dnia 30 stycznia 2014 r., III KK 349/13

Standard: 13747 (pełna treść orzeczenia)