Groźba bezprawna w rozumieniu art. 245 k.k.
Przemoc i groźby wobec uczestników postępowania (art. 245 k.k.)
Biorąc pod uwagę zasady logiki i doświadczenia życiowego należy uznać, że wyrażenie „zajebię cię” stanowi w rozumieniu art. 245 k.k. groźbę bezprawną w celu wywarcia wpływu na świadka, gdyż w ten sposób oskarżony M. chciał spowodować aby J. K. nie wzywał Policji, a co za tym idzie nie zeznawał odnośnie zdarzenia, jak i przeciwko niemu” (str. 30 uzasadnienia). Tymczasem ten wulgarny w języku polskim zwrot posiada wiele znaczeń, w tym „ ukraść”, „ uderzyć” a także „ zabić” (por. „ Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny” i w/w określenie (publ. pod adresem internetowym pl.m.wiktionary.org) czy „ Słownik języka polskiego” i w/w hasło (publ. pod adresem internetowym sjp.pwn.pl.
Przepis art. 245 k.k. posługuje się znamionami groźby bezprawnej w rozumieniu definicji zawartej w art. 115§12 k.k., która nie zawiera wyrażonego wprost wymogu, aby określone tam zachowania wywołały w zagrożonym uzasadnioną obawę spełnienia groźby, natomiast ten ostatni skutek ustawodawca wiąże z postacią groźby opisaną w art. 190 k.k.
Wyrok SA w Poznaniu z dnia 20 kwietnia 2017 r., II AKa 54/17
Standard: 75786 (pełna treść orzeczenia)
Przepis art. 245 k.k. posługuje się znamieniem groźby bezprawnej w rozumieniu definicji zawartej w art. 115 § 12 k.k., która nie zawiera wyrażonego wprost wymagania, aby każde z wymienionych tam zachowań wywołało w zagrożonym uzasadnioną obawę spełnienia groźby; natomiast ten ostatni skutek, ustawodawca związał – i to pośrednio – z postacią groźby opisaną w art. 190 k.k. Gdyby wywołanie stanu obawy w zagrożonym miało być elementem konstytutywnym znamienia groźby bezprawnej we wszystkich jej postaciach, to musiałby on znajdować się w ramach jej definicji ustawowej.
Na gruncie art. 245 k.k. subiektywny element groźby bezprawnej w postaci uzasadnionej obawy jej spełnienia jest z reguły możliwy do zidentyfikowania i nie ma szczególnych racji przemawiających przeciwko umieszczeniu go w opisie zachowania sprawcy czynu zabronionego.
Postanowienie SN z dnia 27 marca 2014 r, I KZP 2/14
Standard: 13745 (pełna treść orzeczenia)