Szkoda jako znamię oszustwa
Szkoda w przestępstwie oszustwa
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem stanowi realizację znamienia występku z art. 286 § 1 k.k.
Ewentualna szkoda powstała na skutek takiego rozporządzenia już do kręgu znamion tego typu czynu zabronionego nie należy i orzekanie w jej przedmiocie ma charakter następczy i autonomiczny względem ustaleń w przedmiocie niekorzystnego rozporządzenia mieniem.
Wartość mienia, którym niekorzystnie rozporządzono, nie musi być tożsama z wartością wyrządzonej szkody, co ma przełożenie na kwotę zasądzanego obowiązku naprawienia szkody.
Wyrok SN z dnia 18 lipca 2023 r., III KK 123/22
Standard: 74111 (pełna treść orzeczenia)
Za „niekorzystne rozporządzenie mieniem", o którym mowa w art. 286 § 1 k.k., może być uznane takie rozporządzenie, które jest niekorzystne z punktu widzenia osoby pokrzywdzonej. Powstanie szkody w mieniu nie stanowi przy tym koniecznego warunku do przyjęcia, że znamię to zostało spełnione. Uznaniu, że doszło do niekorzystnego rozporządzenia mieniem nie sprzeciwia się nawet fakt, że świadczenie wzajemne zostało w całości zaspokojone przez sprawcę. O niekorzystnym rozporządzeniu mieniem można mówić także wtedy, gdy pokrzywdzony otrzymuje świadczenie ekonomicznie ekwiwalentne, ale inne niż by sobie życzył
Postanowienie SN z dnia 29 kwietnia 2022 r., IV KK 111/22
Standard: 74112 (pełna treść orzeczenia)
Od wyroku Sądu Najwyższego z dnia 30 sierpnia 2000r., V KKN 267/00 wskazuje się, że „Ustawowe znamię, stanowiące skutek przestępstwa oszustwa, określonego w art. 286 §1 k.k., wypełnione zostaje wtedy, gdy sprawca, działając w sposób opisany w tym przepisie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem, które jest niekorzystne z punktu widzenia interesów tej osoby lub innej osoby pokrzywdzonej. Powstanie szkody w mieniu nie jest koniecznym warunkiem do przyjęcia, że doszło do tak pojmowanego niekorzystnego rozporządzenia”.
W późniejszym orzecznictwie wielokrotnie podkreślano, że powstanie szkody w ogóle nie jest znamieniem ustawowym czynu zabronionego i nie jest warunkiem koniecznym do przyjęcia, że doszło do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (postanowienie SN z 27.06.2001r., V KKN 96/99), dla przestępstwa oszustwa nie ma potrzeby wykazywania, że w chwili zawierania umowy sprawca nie miał zamiaru zapłacić za uzyskane świadczenia (wyrok SN z 2.10.2015r., III KK 148/15), ale wystarczające jest „ustalenie, że pokrzywdzony nie zawarłby umowy, gdyby wiedział o okolicznościach, które były przedmiotem wprowadzenia go w błąd przez sprawcę.
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 31 marca 2022 r., II AKa 253/21
Standard: 78214 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 78163 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 78307 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 78136 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 78328 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 78298 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 74115 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 13732 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 78693 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 13798 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 6188 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 76686 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 14015
Standard: 14159
Standard: 14375 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 76702 (pełna treść orzeczenia)