Pojęcie pobicia i udziału w pobiciu
Udział w bójce lub pobiciu (art. 158 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Brak ustalenia tożsamości mężczyzny pobitego przez oskarżonych nie czyniło niemożliwym przypisania i sprawstwa czynu z art. 158 § 1 k.k.
Wyrok SA w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2023 r., II AKa 281/22
Standard: 77017 (pełna treść orzeczenia)
Pobicie wyraża się we wspólnym zamachu, przynajmniej dwóch osób na innego człowieka, które ma dodatkowo narażać go na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. lub w art. 157 § 1 k.k. Tak więc, aby doszło do wypełnienia znamion pobicia musi nastąpić atak co najmniej naruszający nietykalność cielesną drugiej osoby. Dopiero takie zachowanie połączone z udziałem innych osób (chociażby same nie zadawały uderzeń) tworzyć może owo kwantum niebezpieczeństwa, o jakim mowa w art. 158 k.k.
Przypadki polegające na chybieniu ciosu, fingowaniu ciosów, agresji słownej, grożeniu, otaczaniu innej osoby, posługiwaniu się niebezpiecznym narzędziem itp., dopóki nie dojdzie do fizycznego kontaktu przynajmniej jednego uczestnika grupy z ofiarą, nie może zostać uznane za dokonaną realizację znamion typu z art. 158 k.k. ani art. 159 k.k. Wskazane prowadzi do wniosku, że znamiona tego typu czynu zabronionego muszą być interpretowane wąsko, a przede wszystkim w sposób, który nie prowadziłby do dalszego rozszerzenia odpowiedzialności karnej za zrealizowanie opisanego w nim zachowania zabronionego
Postanowienie SN z dnia 7 września 2022 r., I KK 143/22
Standard: 74709 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 41346
Standard: 74711
Standard: 27019
Standard: 6300
Standard: 14731
Standard: 13727
Standard: 75732
Standard: 20870