Udzielenie pełnomocnictwa procesowego przez prokurenta
Prokura (art. 109[1] k.c.) Udzielenie pełnomocnictwa
Prokurent może udzielić pełnomocnictwa procesowego - także dalszego - osobom wymienionym w art. 87 § 2 k.p.c.
Upoważnienie do dokonywania czynności sądowych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa oznacza, że sam prokurent może być pełnomocnikiem procesowym. Należy jednak podkreślić, że ustawowe umocowanie prokurenta do czynności sądowych nie tworzy jednak eo ipso pełnomocnictwa procesowego, bo do jego istnienia konieczne jest zawiśnięcie przed sądem konkretnej sprawy; pełnomocnictwo procesowe powstaje dopiero wtedy, gdy prokurent zgłosi się w tej sprawie w sądzie jako pełnomocnik i okaże stosowny dokument, zastępujący wymagane od pełnomocnika sporządzone na piśmie pełnomocnictwo procesowe; dokumentem tym jest odpis lub wyciąg z rejestru sądowego (art. 89 § 1 k.p.c. i art. 1092 § 1 k.c.; por. II CK 120/05).
Inaczej mówiąc, prokura - instytucja prawa prywatnego - nie jest równoznaczna z pełnomocnictwem procesowym, będącym instytucją prawa publicznego; umożliwia jedynie, z mocy ustawy, do zajęcia pozycji pełnomocnika procesowego w konkretnej sprawie.
Skoro prokurent - podobnie jak organ przedsiębiorcy - może ustanawiać pełnomocników procesowych spośród wszystkich osób wymienionych w art. 87 k.p.c., a także samodzielnie pełnić tę rolę w konkretnej sprawie, to nie ma wątpliwości, że jako pełnomocnik procesowy jest uprawniony do udzielenia dalszego pełnomocnictwa (tzw. substytucji) wszystkim osobom spełniającym kryteria określone w art. 87 k.p.c., a więc również osobom wymienionym w § 2 tego artykułu.
Uchwała SN z dnia 24 lipca 2013 r., III CZP 45/13
Standard: 13642 (pełna treść orzeczenia)