Piecza nad bliskimi i mieniem tymczasowo aresztowanego (art. 262 k.p.k.)

Sąd stosujący tymczasowe aresztowanie tylko wtedy byłby zobowiązany do zabezpieczenia mienia aresztowanego, gdyby w sposób oczywisty i przewidywalny wzrosło zagrożenie jego utraty (zob. pod SN w wyroku z dnia 21 lutego 2006 r. WA 1/06 OSNwSK 2006/1/408). Przepis art. 262 § 1 pkt 2 k.p.k. wymaga od Sądu podejmowania jedynie działań w niezbędnym zakresie.

Wyrok SA w Szczecinie z dnia 9 października 2013 r., II AKa 134/13

Standard: 13553 (pełna treść orzeczenia)

Sąd Apelacyjny w pełni podziela przedstawioną w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku wykładnię przepisu art. 262 § 1 pkt 3 k.p.k., zgodnie z którą obowiązek zabezpieczenia mienia osadzonego aktualizuje się ad casu. W niniejszej sprawie mienie to było zabezpieczone lepiej niż w przypadku większości obywateli - nie tylko pozostawało w pomieszczeniu zamkniętym na klucz, ale także podlegało ochronie firmy zawodowo trudniącej się ochroną mienia. Skoro sam powód - mający pełną wiedzę co do stopnia zabezpieczenia rzeczy - przez dwa lata pobytu w areszcie (praktycznie do zawiadomienia go o kradzieży) nie dostrzegał potrzeby lepszej ochrony swojego majątku, tym bardziej nie można oczekiwać tego od sądu. W szczególności brak było uzasadnienia np. do przyjęcia mienia powoda do depozytu.

Wyrok SA w Warszawie z dnia 18 września 2012 r., I ACa 194/12

Standard: 13554 (pełna treść orzeczenia)