Wstrzymanie wykonania postanowienia w związku ze złożonym zażaleniem (art. 462 § 1 k.p.k.)

Zgodnie z art. 462 § 1 k.p.k. jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, zażalenie nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego postanowienia, jednak sąd, który je wydał, lub sąd powołany do rozpoznania zażalenia, może wstrzymać wykonanie postanowienia.

Treść omawianego przepisu jednoznacznie przesądza o tym, że wstrzymanie wykonania postanowienia odnosi się tylko do postanowień podlegających zaskarżeniu (art. 459 § 1 i 2 k.p.k.).

Nie jest dopuszczalne wstrzymanie wykonania postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie, gdyż jest ono prawomocne z chwilą wydania. Tak będzie w sytuacji, gdy zastrzeżenie określone w art. 257 § 2 k.p.k. stanie się elementem rozstrzygnięcia sądu odwoławczego o utrzymaniu w mocy postanowienia o zastosowaniu tymczasowego aresztowania (przedłużeniu stosowania tego środka zapobiegawczego), które zaskarżono wyłącznie na korzyść oskarżonego (podejrzanego) - arg. a contrario z art. 426 § 2 k.p.k.

Przepis art. 462 § 1 k.p.k. daje możliwość wstrzymania wykonania postanowienia (lub jego części) w okresie oczekiwania na jego uprawomocnienie, przy czym może to nastąpić już z chwilą jego wydania, a więc w czasie przed wniesieniem zażalenia albo w związku z wniesieniem zażalenia - do czasu jego rozpoznania.

Nie jest możliwe wstrzymanie wykonania postanowienia po jego uprawomocnieniu się, a więc po upływie terminu wniesienia zażalenia albo w związku z orzeczeniem sądu odwoławczego.

Postanowienie SN (7) z dnia 25 lutego 2016 r., I KZP 18/15

Standard: 13406 (pełna treść orzeczenia)

Regułą przyjętą w art. 462 § 1 k.p.k. jest, iż postanowienie jest wykonalne niezależnie od ewentualnego złożenia zażalenia, chyba że ustawa stanowi inaczej lub sąd wstrzyma jego wykonanie.

Zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie przyjmuje się, że regulacja ta nie ma zastosowania do postanowień, w przypadku których z natury rzeczy wynika, że stają się one wykonalne dopiero w momencie uprawomocnienia. W tej grupie znajduje się postanowienie o podjęciu postępowania warunkowo umorzonego.

Orzeczenie o podjęciu postępowania warunkowo umorzonego, aby było skuteczne musi się uprawomocnić w terminie 6 miesięcy od zakończenia okresu próby. Tym samym postanowienie o podjęciu postępowania warunkowo umorzonego, wydane na podstawie art. 549 k.p.k., staje się wykonalne dopiero z chwilą jego uprawomocnienia.

Uchwała SN z dnia 26 czerwca 2014 r., I KZP 7/14

Standard: 43348 (pełna treść orzeczenia)