Strona podmiotowa przestępstwa z art. 244 k.k.

Występek z art. 244 k.k., którego przedmiotem ochrony jest respektowanie orzeczeń sądowych ustanawiających określony rodzaj zakazu lub nakazu, można popełnić wyłącznie umyślnie, działając z zamiarem bezpośrednim lub ewentualnym, a jego znamiona są spełnione, jeśli zakaz, do którego sprawca się nie stosuje, został orzeczony przez sąd prawomocnie.

Postanowienie SN z dnia 28 lipca 2021 r., V KK 264/21

Standard: 61845 (pełna treść orzeczenia)

Przestępstwo niestosowania się do zakazów i nakazu (art. 244 k.k.) można popełnić zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i cum dolo eventuali, (M. Szewczyk w komentarzu pod red. A. Zolla (także w jego najnowszym wydaniu, Warszawa 2013, t. II, s. 1295-1296), ale także A. Marek (w:) Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2010, s. 535), O. Górniok (w:) O. Górniok i in.: Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 1999, t. III, s. 284, a ostatnio W. Zalewski (w:) M. Królikowski, R. Zawłocki (red.): Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, Warszawa 2013, t. II, s. 233. W tym ostatnim źródle podkreślono, za orzecznictwem Sadu Najwyższego, iż zapatrywanie co do tego, że występek z art. 244 k.k. można popełnić jedynie z zamiarem bezpośrednim "...nie znajduje przede wszystkim żadnego umocowania w tekście ustawy karnej, a jego dodatkową słabością jest brak jakiejkolwiek argumentacji wspierającej".

Postanowienie SN z dnia 14 czerwca 2013 r., II KK 133/13

Standard: 13391 (pełna treść orzeczenia)