Zamiar nagły – wymiar kary
Zamiar nagły
Zasadnie skarżący zauważył, że nie zawsze nagłość powzięcia zamiaru wskazuje na mniejszy stopień napięcia złej woli sprawcy, gdyż może niekiedy świadczyć o łatwości decydowania się na popełnienie przestępstwa i braku jakichkolwiek hamulców moralnych przed podejmowaniem nieakceptowalnych prawnie działań. Wpływ zamiaru nagłego na karygodność zależy bowiem od tego, czy sprawca ma skłonność do ulegania emocjom, które stanowią impuls do popełnienia czynu zabronionego. W tym ostatnim wypadku nagłość zamiaru powinno się traktować wręcz, jako okoliczność obciążającą.
Wyrok SN z dnia 31 października 2017 r., V KK 201/17
Standard: 13371 (pełna treść orzeczenia)
W judykaturze przyjmuje się, że zamiar nagły powstaje pod wpływem silnego bodźca, prowadząc do realizacji czynu bez jego planowania i określonych czynności przygotowawczych. Nagłość zamiaru oskarżonego wyznacza stopień jego winy, zawsze niższy niż w przypadku przestępnych działań planowanych. Stopień winy limituje wymiar kary zgodnie z treścią art. 53 § 1 k.k. Ustalenie zamiaru jest więc ważkie w kontekście wymiaru kary.
Wyrok z dnia 28 czerwca 2016 r., II AKa 232/15
Standard: 14664 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 40633