Obraza przepisów prawa materialnego przez zastosowanie odmiennej od utrwalonej wykładni
Obraza przepisów prawa materialnego (art. 438 pkt 1 i 1a k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W orzecznictwie wielokrotnie wyrażano już pogląd, że opowiedzenie się przez sąd za określonym stanowiskiem prezentowanym w doktrynie i orzecznictwie, i nieuwzględnienie innego poglądu w danej materii, nawet, gdy przedmiotem zarzutu rażącego naruszenia prawa jest stosowanie określonego przepisu w sposób sprzeczny z uchwałą Sądu Najwyższego podjętą w innej sprawie, nie stanowi nie tylko rażącego naruszenia prawa, lecz nawet jego obrazy w rozumieniu art. 438 k.p.k., w sytuacji, gdy pogląd sądu orzekającego został logicznie i wyczerpująca uzasadniony (zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 13 listopada 2007 r., V KK 287/07, LEX nr 332943; z dnia 28 lipca 2010 r., II KK 27/09, Prok. i Pr. - orzecz. 2011, Nr 1, poz. 20; z dnia 29 sierpnia 2013 r., IV KK 46/13, LEX nr 1375231; z dnia 20 lutego 2014 r., V KK 382/13, LEX nr 1441286).
Postanowienie SN z dnia 28 marca 2017 r., III KK 472/16
Standard: 13223 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art. 8 § 1 k.p.k. sąd karny samodzielnie rozstrzyga zagadnienia faktyczne i prawne i - poza wypadkami wskazanymi w ustawie - nie jest związany rozstrzygnięciem innego sądu lub organu. Oznacza to, że sąd karny nie jest również związany poglądami prawnymi wyrażanymi przez Sąd Najwyższy w innych sprawach.
Pogląd sądu, zmaterializowany w treści orzeczenia, odmienny od ugruntowanego orzecznictwa sądowego, zwłaszcza Sądu Najwyższego, stanowiący pochodną realizacji zasady samodzielności jurysdykcyjnej, nie będzie narażony na zarzut rażącej obrazy prawa tylko wówczas, jeżeli będzie poprzedzony znajomością wskazanego orzecznictwa i jego krytyczną analizą, zasadzającą się na powszechnie akceptowanych zasadach wykładni prawa, wyłożoną w sposób logiczny i przekonujący (por.m.in. wyrok SN z dnia 27 maja 2002 r., V KKN 188/00 i postanowienia SN z dnia: 20 lutego 2014 r., V KK 382/13, 25 października 2012 r., IV KK 80/12 i z 13 listopada 2007 r., V KK 287/07).
Postanowienie SN z dnia 15 października 2015 r., II KK 112/15
Standard: 31071