Umowa pożyczki zawieranej przez bank (art. 78 p.b.)

Umowa pożyczki pieniężnej nie została odrębnie uregulowana w przepisach rozdziału piątego – Kredyty i pożyczki pieniężne oraz zasady koncentracji wierzytelności ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (jedn. tekst: Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665). W sposób szczegółowy unormowano umowę o kredyt. Z uwagi na to, że umowa pożyczki została uregulowana w Kodeksie cywilnym, w Prawie bankowym poprzestano jedynie na odesłaniu do regulacji właściwych dla umowy o kredyt, stosownie do art. 78 pr. bank. Stanowi on, że do umów pożyczek pieniężnych zawieranych przez bank stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zabezpieczenia spłaty i oprocentowania kredytu.

W literaturze i orzecznictwie nie zostały wypracowane jednolite i wyraźne kryteria pozwalające na odróżnienie umowy o kredyt bankowy od umowy pożyczki pieniężnej. Do umowy stron odnoszą się, przewidziane w przepisach Prawa bankowego i Kodeksu cywilnego prawa i obowiązki stron związane z udzielaniem pożyczki oraz kredytu, jak też zasad waloryzowania pożyczonej sumy, jej zabezpieczenia oraz spłaty. W odniesieniu do procesu kontraktowania zastosowanie mają także przepisy tytułu trzeciego Kodeksu cywilnego – przepisy ogólne o zobowiązaniach umownych.

Wyrok SN z dnia 1 marca 2017 r., IV CSK 285/16

Standard: 13103 (pełna treść orzeczenia)

Wydanie przez bank – pożyczkodawcę sumy pożyczki wskazanej przez pożyczkodawcę osobie trzeciej, polegające na przelaniu sumy pożyczki z tzw. rachunku pożyczkowego pożyczkobiorcy na rachunek bankowy tej osoby, ma skutek wykonania umowy pożyczki w rozumieniu art. 720 § 1 k.c.

Wniosek o restrukturyzację pożyczki bankowej stanowi uznanie długu pożyczkowego objętego takim wnioskiem.

Celem tego wniosku było doprowadzenie do zmiany treści zobowiązania pożyczkowego, a wniosek taki zawiera implicite właśnie potwierdzenie (uznanie) istnienia zadłużenia z tytułu wskazanej, zindywidualizowanej we wniosku umowy pożyczki (art. 60 k.c.). 

Dowód przelewu niezaopatrzony w stempel dzienny i podpis osoby zatwierdzającej przelew do realizacji nie stanowi dokumentu w rozumieniu art. 245 k.p.c.

Wyrok SN z dnia 25 listopada 2016 r., V CSK 311/16

Standard: 66621 (pełna treść orzeczenia)