Nielegalne nagrywanie a odpowiedzialność karna (art. 267 § 3 k.k.)
Dowody z dokumentów zawierających zapis obrazu, dźwięku albo obrazu i dźwięku (art. 308 k.p.c.) Nagrania prywatne w postępowaniu karnym (dowody intencjonalne) Bezprawne uzyskanie informacji (art. 267 k.k.) Wolność komunikowania się; ochrona tajemnicy korespondencji (art. 49 Konstytucji i art. 23 k.c.)
O ile można zgodzić się z poglądem, że nie może być uznane za wypełniające znamiona określone w art. 267 § 3 k.k. zachowanie polegające na nagraniu rozmowy dwóch osób prowadzonej w miejscu publicznym w taki sposób, iż bez przeszkód mogły ją usłyszeć inne osoby (tak przykładowo: wyrok SA w Gdańsku z dnia 28 września 2016 r., II AKa 111/16) – to obrońca bazując na tej tylko okoliczności, że podsłuchy były instalowane w restauracji pomija, że nie toczyły się one na Sali ogólnie dostępnej, a w tzw. (...) (...). Spełniony więc był wymagany treścią art. 267§3 k.k. wymóg poufności, bowiem nagrywane rozmowy nie były bez przeszkód dostępne dla bliżej nieokreślonych i przypadkowych osób.
Wyrok SA w Warszawie z dnia 12 grudnia 2017 r., II AKa 285/17
Standard: 77761 (pełna treść orzeczenia)
Nie może być uznane za wypełniające znamiona określone w art. 267 § 3 k.k. zachowanie polegające na nagraniu rozmowy dwóch osób prowadzonej w miejscu publicznym w taki sposób, iż bez przeszkód mogły ją usłyszeć inne osoby,
Wyrok SA w Gdańsku z dnia 28 września 2016 r., II AKa 111/16
Standard: 77762 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 13052