Seksualne nagabywanie małoletniego w warunkach § 2 art. 200a k.k.

Realizacja znamion czynu zabronionego z art. 200a § 2 k.k wymaga podjęcia przez sprawcę dwóch powiązanych ze sobą ściśle zachowań sprawczych.

Po pierwsze, ma to być zachowanie sprawcy polegające na złożeniu za pośrednictwem systemu teleinformatycznego lub sieci telekomunikacyjnej małoletniemu poniżej lat 15 propozycji obcowania płciowego, poddania się lub wykonania innej czynności seksualnej lub udziału w produkowaniu lub utrwalaniu treści pornograficznych.

Po drugie, sprawca w związku z tą propozycją musi podjąć zachowania zmierzające do realizacji tej propozycji. 

W wypadku art. 200a § 2 k.k. przedmiotem ochrony jest wolność małoletniego od propozycji obcowania płciowego, poddania się lub wykonania innej czynności seksualnej lub udziału w produkowaniu lub utrwalaniu treści pornograficznych, przy czym wolność jest w danym wypadku specyficznie rozumiana

Wyrok SN z dnia 23 lipca 2020 r., III KK 281/19

Standard: 76922 (pełna treść orzeczenia)

Zachowanie sprawcy opisane w art. 200a § 2 k.k. stanowi w istocie czynność stwarzającą warunki do przedsięwzięcia zasadniczego czynu polegającego na seksualnym wykorzystaniu małoletniego poniżej lat 15. Działanie spenalizowane w tym przepisie jest zatem swoistym przygotowaniem do seksualnego wykorzystania małoletniego, godzącym w jego prawidłowy rozwój psychiczny i moralny, a bywa że i fizyczny. Dlatego jeśli wskutek przestępstwa groomingu dojdzie do wykonania przez małoletniego czynności seksualnej, to niewątpliwie dla oddania całej zawartości kryminalnopolitycznej czynu sprawcy niezbędne jest zastosowania konstrukcji właściwego zbiegu przepisów i w efekcie przyjęcie kumulatywnej kwalifikacji prawnej. Z tych racji należało co do zasady odrzucić koncepcję, że art. 200a § 2 k.k., postrzegać trzeba jako czyn uprzedni współukaranym względem przestępstwa z art. 200 § 1 k.k.

Postanowienie SN z dnia 4 lipca 2019 r., III KK 166/18

Standard: 76104 (pełna treść orzeczenia)