Odwołanie testamentu
Odwołanie testamentu (art. 943 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Rozrządzenie testamentowe nie wymaga dla swej skuteczności złożenia określonemu adresatowi, staje się skuteczne dopiero z chwilą śmierci spadkodawcy i do tego czasu może być swobodnie odwołane (por. art. 943 k.c.). Nadrzędna wartość swobody testowania wyraża się w tym, że za życia spadkodawcy prawo nie chroni interesów i zaufania osób, dla których przewidział on w testamencie korzyść.
Uchwała SN z dnia 26 lutego 2021 r., III CZP 24/20
Standard: 58030 (pełna treść orzeczenia)
Zachowanie przy sporządzaniu kolejnego testamentu którejkolwiek z form przewidzianych w art. 1 Konwencji dotyczącej kolizji praw w przedmiocie formy rozporządzeń testamentowych, sporządzonej w Hadze dnia 5 października 1961 r. (Dz. U. z 1969 r. Nr 34, poz. 284), wywołuje także skutki odwołania testamentu sporządzonego wcześniej (art. 946 i 947 k.c.).
Art. 946 k.c. nie odnosi się do formy „nowego” testamentu, z czego wynika, że zastosowanie mają tu reguły ogólne, a wraz z nimi art. 1 Konwencji, który wskazuje, iż testament jest ważny pod względem formy, jeżeli dochowano jednej z form tam wskazanych. Oznacza to, że samo sporządzenie zwykłego testamentu czyniącego zadość wymaganiom formalnym określonym w prawie szwedzkim, jest wystarczające dla wywołania skutku określonego w art. 946 - 947 k.c. Warto też zwrócić uwagę, że art. 2 Konwencji rozciąga wyrażoną w art. 1 Konwencji regułę także na rozporządzenia testamentowe odwołujące wcześniejsze rozporządzenie testamentowe. Wobec powyższego sposoby odwołania testamentu przewidziane w prawie szwedzkim nie mają decydującego znaczenia.
Postanowienie SN z dnia 25 stycznia 2018 r., IV CSK 221/17
Standard: 46184 (pełna treść orzeczenia)