Pracownicze programy osłonowe

"Stanowienie prawa, a więc także wybór najwłaściwszych wariantów legislacyjnych, jest rolą parlamentu. Trybunał Konstytucyjny jest powołany jedynie do badania, czy parlament nie narusza przy tym norm, zasad i wartości ustanowionych w Konstytucji. Trybunał nie jest natomiast właściwy do oceny słuszności czy celowości działań ustawodawcy, bo pozostaje to w ramach politycznej swobody działań parlamentu, za które ponosi on odpowiedzialność przed elektoratem" (zob. orzeczenie TK z 18 października 1994 r., sygn. K. 2/94, OTK w 1994 r., cz. II, poz. 36, s. 51). Tworzenie zaś programów osłonowych jest kwestią określonych wyborów ekonomicznych i politycznych, które nie podlegają kontroli konstytucyjnej (wyrok z 13 marca 2000 r., sygn. K. 1/99, OTK ZU nr 2/2000, poz. 59, s. 249), a zatem nie należy do oceny Trybunału to, czy w danej ustawie osłony pracowników są wystarczające.

Wyrok TK z dnia 21 marca 2005 r., P 5/04, OTK-A 2005/3/26, Dz.U.2005/57/502

Standard: 1709 (pełna treść orzeczenia)

Tworzenie programów osłonowych jest kwestią określonych wyborów ekonomicznych i politycznych, które nie podlegają kontroli konstytucyjnej.

Wyrok TK z dnia 13 marca 2000 r., K 1/99, OTK 2000/2/59, Dz.U.2000/17/228

Standard: 1708 (pełna treść orzeczenia)