Prawo najmu lokalu jako przedmiot wkładu niepieniężnego (art. 668 k.c. i art. 519 k.c.)

Przysługujące najemcy prawo najmu lokalu użytkowego może być przedmiotem wkładu niepieniężnego, którym wspólnik pokrywa swój udział w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Jeżeli najemca czyni przedmiotem wkładu zespół swoich uprawnień wynikających z najmu, obowiązany jest uzyskać zgodę wynajmującego (art. 519 k.c.), w takim razie następuje bowiem przeniesienie na spółkę prawa najmu, a więc nierozerwalnie ze sobą złączonych praw i obowiązków.

Częścią wierzytelności najemcy jest prawo do używania lokalu. Jego przelew podlega szczególnemu unormowaniu zawartemu w art. 668 k.c. Również to prawo może stanowić przedmiot wkładu wspólnika, z tym że zbywalność, a więc i zdolność aportowa, może być umownie wyłączona. Wprawdzie stosunek najmu dopuszcza korzystanie z lokalu nie tylko przez najemcę, ale i przez inne osoby w jego imieniu, jednak wniesienie omawianego uprawnienia w charakterze aportu powoduje, że używanie przechodzi na inny podmiot, który je wykonuje w imieniu własnym. Dlatego umowny zakaz rozporządzeń przewidzianych w art. 668 § 1 k.c. obejmuje również pokrycie uprawnieniem do używania lokalu udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zakaz ten, jako podlegający dyspozycji stron, może być w każdym czasie uchylony, przy czym oświadczenie wynajmującego może być zgodnie z art. 60 k.c. wyrażone przez każde jego zachowanie.

Uchwała SN z dnia 26 marca 1993 r., III CZP 21/93

Standard: 12858