Przechowanie w szatni w lokalu gastronomicznym

Za szkodę spowodowaną zaginięciem garderoby złożonej przez konsumenta korzystającego z usług zakładu gastronomicznego (restauracji, kawiarni itp.) w czynnej szatni ponosi odpowiedzialność przedsiębiorstwo prowadzące taki zakład nawet w wypadku, gdy szatnię prowadzi i obsługuje pracownik innego przedsiębiorstwa zajmującego się profesjonalnie ochroną mienia.

Przepisy o przechowaniu mają zastosowanie także wtedy, gdy między stronami zawierającymi inną umowę dochodzi ubocznie do zawarcia umowy przechowania. W wypadku jednak przechowania mającego związek z inną umową przepisy te nie mają zastosowania, jeśli obowiązek przechowania wynika z tej innej głównej umowy, ma w niej swe źródło i wchodzi w zakres wynikających z niej obowiązków. W takiej sytuacji zawarcie odrębnej umowy przechowania w ogóle nie następuje. Tak jest w wypadku usług świadczonych konsumentom przez zakład gastronomiczny (kawiarnię), jeśli w lokalu tego zakładu jest urządzona i czynna szatnia dla konsumentów. W takim wypadku obowiązek pozostawienia w szatni wierzchniej odzieży przez konsumenta i obowiązek przechowania jej przez prowadzącego zakład gastronomiczny wynika z umowy między tymi osobami dotyczącej usługi konsumpcyjnej (art. 750 k.c.) nawiązywanej z chwilą wejścia konsumenta do lokalu zakładu w celu skorzystania z jego usług, a za wykonanie zobowiązania wynikającego z tej umowy, także w zakresie obowiązku przechowania w czynnej szatni odzieży konsumenta, odpowiedzialny jest prowadzący zakład niezależnie od tego, przy czyjej pomocy zobowiązanie swe wykonywa i komu jego wykonanie powierza (art. 417 k.c.). Konsument korzystający z usług takiego zakładu nie ma żadnego wpływu na wybór osób, którymi prowadzący zakład posługuje się, a zachodzący między nimi stosunek jest dla odpowiedzialności prowadzącego zakład względem konsumenta zupełnie obojętny.

Wyrok SN z dnia 27 listopada 1985 r., III CRN 387/85

Standard: 32468 (pełna treść orzeczenia)

Zakład gastronomiczny odpowiada za utratę lub uszkodzenie odzieży wierzchniej pozostawionej przez konsumenta nie tylko wtedy, gdy w zakładzie jest płatna, strzeżona szatnia, lecz również i wówczas, gdy z charakteru lokalu i rodzaju spożywanych posiłków wynika, że konsumenci z reguły pozostawiają odzież wierzchnią na znajdujących się w zakładzie wieszakach. Od tej odpowiedzialności nie zwalnia ogłoszenie, że zakład za pozostawioną przez konsumenta odzież nie odpowiada.

Uchwała SN z dnia 16 grudnia 1977 r., III CZP 94/77

Standard: 12776 (pełna treść orzeczenia)