Pojęcie „katastrofa”
Sprowadzenie bezpośredniego niebezpieczeństwa katastrofy w ruchu lądowym (art. 174 k.k.)
Wypadek komunikacyjny jest katastrofą, jeżeli stwarza powszechne zagrożenie i niesie bardzo rozległe skutki dla życia lub zdrowia albo mienia.
W przepisie art. 174 § 1 k.k. katastrofa, której bezpośrednie niebezpieczeństwo sprowadza sprawca, nie jest określona jako zagrażająca życiu lub zdrowiu wielu osób lub mieniu w wielkich rozmiarach. Jednakże przepis ten ściśle wiąże się z ochroną wartości chronionych w art. 173 k.k. to jest życiem, zdrowiem wielu osób oraz mieniem w wielkich rozmiarach.
Wyrok SA w Wrocławiu z dnia 16 października 2013 r., II AKa 305/13
Standard: 77159 (pełna treść orzeczenia)
Pod względem przedmiotowym katastrofę od wypadku różni skala zdarzenia. Katastrofa zakłóca w sposób nagły i groźny ruch lądowy i znamienna jest skutkami w zakresie powszechnym. Oznacza to nie tylko powszechne zagrożenie będące wynikiem trudnej do opanowania siły bezwładności wielkich mas, którym nadano dużą szybkość, ale i wywołanie konkretnych zmian o cechach powszechności, a więc w takim stopniu rozległych i dotkliwych (przez objęcie skutkami większej liczby ludzi czy mienia w znacznych rozmiarach), że całe zdarzenie odpowiada semantycznemu i potocznemu znaczeniu słowa "katastrofa".
Rozstrzygając, czy dane zdarzenie przybrało rozmiary katastrofy, sądy powinny pamiętać, że ustawodawca zrównał katastrofę w ruchu lądowym z takimi wydarzeniami, jak zawalenie się budynku, powódź, lawina, eksplozja czy inne gwałtowne wyzwolenie energii, a w tym i promieniowanie radioaktywne.
Uchwała SN z dnia 28 lutego 1975 r., V KZP 2/74, Wytyczne
Standard: 12614 (pełna treść orzeczenia)