Koszty sądowe jako danina publiczna
Koszty sądowe w sprawach cywilnych (art. 1 u.k.s.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W piśmiennictwie i orzecznictwie przyjmuje się, że opłaty sądowe są rodzajem daniny publicznej. Zwolnienie od tego rodzaju danin - jak wyjaśniono w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 2010 r., II PZ 34/09, niepubl. - stanowi odstępstwo od konstytucyjnego obowiązku ich powszechnego i równego ponoszenia, wynikającego z art. 84 Konstytucji RP. Dlatego wspomniane zwolnienie powinno być stosowane w sytuacjach wyjątkowych, gdy istnieją uzasadnione powody do przerzucenia ciężaru obciążającego daną osobę na współobywateli. Z ich bowiem środków pochodzą dochody budżetu państwa, z których pokrywa się koszty postępowania sądowego w razie zwolnienia skarżącego z obowiązku ich ponoszenia.
Postanowienie SN z dnia 17 maja 2012 r., I CZ 55/12
Standard: 12429 (pełna treść orzeczenia)
Przepisy o kosztach sądowych mają charakter publicznoprawny, regulujący relacje między stronami a Skarbem Państwa (budżetem). Są to relacje fiskalne, zastrzeżone do kompetencji ustawodawcy, w związku z czym judykatura nie może uszczuplać dochodów budżetowych Państwa bez wyraźnej podstawy prawnej.
Zasadą jest przy tym ponoszenie kosztów sądowych przez strony (art. 2 ust. 2 i art. 3 u.k.s.c. oraz art. 1262 § 1 k.p.c.), a odstępstwa od niej (zwolnienie od kosztów i zwrot opłat) – wyjątkiem, który nie podlega wykładni rozszerzającej.
Uchwała SN z dnia 20 maja 2010 r., III CZP 22/10
Standard: 53614 (pełna treść orzeczenia)