Prawo do wychowania dzieci zgodnie ze swoimi przekonaniami

Art. 53 ust. 3 Konstytucji stanowi: "Rodzice mają prawo do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami. Przepis art. 48 ust. 1 stosuje się odpowiednio". A art. 48 ust. 1 Konstytucji stanowi: "Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania". Należy więc zwrócić uwagę na oczywisty związek między art. 53 ust. 3 a art. 48 ust. 1, w szczególności na to, że art. 53 ust. 3 wiąże się ze zdaniem drugim art. 48 ust. 1. Mianowicie, chociaż rodzice mają prawo do zapewniania dzieciom wychowania i nauczania moralnego zgodnie ze swoimi przekonaniami, to jednak w powyższej sferze powinni uwzględnić stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania. "Jest to w istocie przepis natury prakseologicznej, formułujący zapewne dawno ustaloną regułę procesu wychowawczego". Rodzice, którzy nie uwzględnialiby tych zjawisk "przestaliby je wychowywać twórczo, pozytywnie". Prawo rodziców do wychowywania (obowiązek) "pozostaje nienaruszone, choć naturalnie winno już zawierać pewne reakcje na nowe sytuacje" (zob. P. Sarnecki, uwagi do art. 48, [w:] Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, t. 5).

Wyrok TK z dnia 2 grudnia 2009 r., U 10/07

Standard: 1659 (pełna treść orzeczenia)