Wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków (art. 31 § 2 pkt 1 k.r.o.)

Zarówno art. 49 ust. 4 k.r.o., jak i art. 31 § 2 pkt 1 k.r.o. oraz art. 33 pkt 7 k.r.o. normują przynależność wynagrodzenia za pracę lub inną działalność zarobkową małżonków i wierzytelności z tego tytułu do majątku wspólnego lub odrębnego w płaszczyźnie osobistego, dwustronnego stosunku łączącego małżonka z pracodawcą lub stroną stosunku cywilnoprawnego, który w stosunku do małżonków jest osobą trzecią. Przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nie regulują całości stosunków majątkowych małżonków.

W obowiązującym stanie prawnym brak ograniczeń zdolności małżonków do zawarcia pomiędzy nimi czynności prawnych z zakresu kodeksu cywilnego a więc jeżeli prowadzą oni oddzielne działalności zarobkowe (gospodarcze) i ich charakter nie wyklucza zawarcia umów o pracę albo świadczenia usług wykonywanych przez małżonka osobiście na rzecz drugiego małżonka jako zleceniodawcy, to może istnieć ważny stosunek obligacyjny, którego elementem jest wynagrodzenie podlegające rozliczeniu i wypłacie w ramach tego stosunku.

W przypadku umownego rozszerzenia wspólności małżeńskiej na wszystkie składniki majątków małżonków ocena przynależności wierzytelności o to wynagrodzenie do majątku wspólnego lub odrębnego małżonków nie może nastąpić przed rozstrzygnięciem sporu cywilnego pomiędzy stronami umowy, bo w przeciwnym razie małżonek (zleceniodawca) byłby zarówno uprawnionym do wierzytelności o wynagrodzenie drugiego małżonka, jak i dłużnikiem zobowiązanym do wypłaty.

Postanowienie SN z dnia 25 maja 2018 r., I CZ 49/18

Standard: 15334 (pełna treść orzeczenia)

Brak jest podstaw do stosowania wykładni rozszerzającej pojęcia „pobrane wynagrodzenie za pracę" zawartego w art. 31 § 2 pkt 1 in princ. k.r.o i wystarczające jest odwołanie się do art. 31 § 1 k.r.o.

Postanowienie SN z dnia 16 listopada 2012 r., III CZP 60/12

Standard: 16330 (pełna treść orzeczenia)