Dopuszczenie pracownika po zakończeniu urlopu macierzyńskiego do pracy na dotychczasowym stanowisku (art. 183[2] k.p.)

Dopuszczenie pracownicy na podstawie art. 183[2] k.p. do pracy po zakończeniu urlopu macierzyńskiego na stanowisku odpowiadającym jej kwalifikacjom zawodowym, innym niż stanowisko dotychczasowe lub równorzędne z zajmowanym przed rozpoczęciem urlopu, stanowiło dyskryminację ze względu na macierzyństwo.

Wyrok SN z dnia 23 maja 2023 r., II PSKP 42/22

Standard: 72832 (pełna treść orzeczenia)

Udzielenie pracownicy obligatoryjnego urlopu wypoczynkowego nie oznacza powrotu powódki na dotychczasowe lub inne stanowisko. Urlop wypoczynkowy, udzielony zaraz po zakończeniu urlopu rodzicielskiego, przeznaczony jest oprócz regeneracji sił rodzica, także na dodatkową opiekę nad małym dzieckiem. Z tego względu należy taki urlop wypoczynkowy traktować jako sui generis kontinuum urlopu rodzicielskiego (lub macierzyńskiego).

Udzielenie przez pracodawcę urlopu wypoczynkowego zaraz po zakończeniu urlopu rodzicielskiego, nie niweczy ochrony pracownika wynikającej z art. 183[2] k.p.

Decyzja pracodawcy o rodzaju stanowiska powierzonego pracownikowi powracającemu z urlopu macierzyńskiego nie jest dowolna i chodzi nie tylko o kryteria, jakie musi spełniać owo stanowisko oraz gwarancje płacowe, ale także o wynikającą z art. 183[2] (art. 186[4]) k.p. kolejność składanych pracownikowi propozycji dalszego zatrudnienia. W pierwszym rzędzie pracownik ma bowiem zapewniony powrót na stanowisko zajmowane przed urlopem macierzyńskim, a dopiero gdy powrót na to stanowisko nie jest możliwy, w dalszej kolejności pracodawca powinien zaoferować mu stanowisko równorzędne lub odpowiadające jego kwalifikacjom zawodowym.

Niemożność zatrudnienia na dotychczasowym stanowisku powinna mieć obiektywny charakter. Dopiero, gdy dotychczasowe stanowisko uległo likwidacji w okresie nieobecności pracownika, w grę wejść mogą pozostałe rozwiązania przewidziane w powołanym przepisie (wyrok SN z dnia 26 stycznia 2017 r., II PK 333/15).

Wyrok SN z dnia 24 kwietnia 2019 r., II PK 343/17

Standard: 61006 (pełna treść orzeczenia)