Wartość przedmiotu zaskarżenia w postępowaniach działowych
Wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia skargi kasacyjnej (art. 398[4] § 3 k.p.c.) Kumulacja roszczeń pod rygorem prekluzji (art. 618 k.p.c.) Oznaczenie wartości przedmiotu zaskarżenia; braki fiskalne odwołania (art. 368 § 2 k.p.c. i art. art. 398[21] k.p.c) Szczegółowe zagadnienia procesowe w sprawie o podział majątku Skarga kasacyjna w sprawach nieprocesowych (art. 519[1] k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W sprawie o podział majątku wspólnego w razie zaskarżenia orzeczenia co do istoty sprawy, wartość przedmiotu sporu wyznacza nie wartość całego dzielonego majątku, ale wartość konkretnego interesu (roszczenia, żądania) lub składnika majątkowego, którego dotyczy środek odwoławczy i z reguły nie może przekraczać wartości udziału przysługującego skarżącemu uczestnikowi, chyba, że podważa on zasadę podziału, objęcie lub nie objęcie orzeczeniem poszczególnych rzeczy lub praw albo rozliczenia nakładów. Wówczas wartość przedmiotu zaskarżenia może być wyższa niż wartość jego udziału (zob. postanowienie SN z dnia 6 listopada 2015 r., II CZ 76/15).
Postanowienie SN z dnia 21 lutego 2025 r., I CSK 2690/24
Standard: 86734 (pełna treść orzeczenia)
W tak zwanych sprawach działowych, w tym w sprawach o podział majątku wspólnego małżonków, w razie zaskarżenia orzeczenia co do istoty sprawy, wartość przedmiotu zaskarżenia nie odpowiada wartości całego dzielonego majątku, lecz wartości konkretnego interesu (roszczenia, żądania) lub składnika majątkowego, którego dotyczy środek zaskarżenia. Z reguły wartość ta nie może przekraczać wartości udziału przysługującego skarżącemu uczestnikowi, chyba że podważa on zasadę podziału, objęcie lub nieobjęcie orzeczeniem poszczególnych rzeczy lub praw albo rozliczenie nakładów, gdyż wówczas wartość przedmiotu zaskarżenia może być wyższa niż wartość jego udziału.
Wskazana w skardze kasacyjnej, względnie na wcześniejszym etapie postępowania, wartość przedmiotu zaskarżenia, nie jest wiążąca dla sądu drugiej instancji ani dla Sądu Najwyższego orzekającego o dopuszczalności skargi; podlega ona weryfikacji na podstawie materiału sprawy, z pominięciem zasad określonych w art. 25 i 26 k.p.c. (por. postanowienia SN z dnia 21 stycznia 2003 r., III CZ 153/02, z dnia 20 lutego 2015 r., V CSK 239/14, z dnia 13 marca 2015 r., III CZ 13/15 z dnia 19 czerwca 2015 r., IV CZ 16/15, z dnia 6 listopada 2015 r., II CZ 76/15, z dnia 13 stycznia 2017 r., III CZ 61/16 i z dnia 26 października 2017 r., II CZ 64/17).
Postanowienie SN z dnia 31 sierpnia 2018 r., I CZ 67/18
Standard: 22534 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 66345
Standard: 62112
Standard: 30105
Standard: 30106
Standard: 11906
Standard: 30420
Standard: 11951
Standard: 86735
Standard: 68648
Standard: 68647
Standard: 69581
Standard: 30107
Standard: 72146
Standard: 72144
Standard: 16884
Standard: 16883
Standard: 72145