Zmniejszenie alimentów w sprawie o wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego a zakaz orzekania ponad żądanie
Zmiana orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego (art. 138 k.r.o.) Związanie sądu w poszczególnych kategoriach spraw Przedmiotowa zmiana powództwa (art. 193 k.p.c. i art 383 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Powód wniósł w pozwie o uchylenie obowiązku alimentacyjnego. Na rozprawie zażądał alternatywnie obniżenia zasądzonych. W tych okolicznościach niezależnie od motywów jakimi kierował się powód formułując alternatywne żądanie, nie sposób uznać aby Sąd Rejonowy orzekł co do przedmiotu nieobjętego żądaniem. Sąd ten nie tylko w komparycji zaskarżonego orzeczenia oznaczył przedmiot sprawy zgodnie z żądaniem pozwu, ale również rozpoznał sprawę, jako powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego i żądanie w tej części oddalił. Jednocześnie zaś uznał, iż na uwzględnienie zasługuje zgłoszone alternatywnie roszczenie o obniżenie należnego pozwanej świadczenia alimentacyjnego. Z tego też względu zarzut naruszenia art. 321 § 1 k.p.c. nie mógł odnieść zamierzonego skutku.
Wyrok SO w Sieradzu z dnia 13 sierpnia 2014 r., I Ca 225/14
Standard: 49220 (pełna treść orzeczenia)
Jeżeli powód żąda więcej, to można uwzględnić również mniej (argumentum ad maiori ad minus ). Obniżenie kwoty alimentów zmierza do ustalenia ich wygaśnięcia.
W ocenie sądu w żądaniu ustalenia wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego, zawarte jest również żądanie jego obniżenia i dlatego można w sprawie wyrokować o obniżeniu obowiązku alimentacyjnego, uznając że było objęte żądaniem pozwu i nie powoduje to zasądzeniem ponad żądanie ( vide art. 321 k.p.c. ).
Podzielić należy stanowisko Sądu Najwyższego, według którego sąd nie może zasądzić czego innego lub więcej, jak żąda powód, albo na innej, jak wskazana przez niego podstawa faktyczna powództwa.
Sąd nie jest jednak związany podstawą prawną powództwa i może badać jej prawidłowość, bez względu u na to, czy na skutek wyboru przez powoda jego podstawy faktycznej, wyłączona jest możliwość orzekania co do innego wchodzącego w rachubę roszczenia materialnoprawnego. Konsekwentnie nie stanowi naruszenia zakazu z art. 321 § 1 k.p.c. odniesienie się do różnych konstrukcji prawnych, relacji między roszczeniami, zwłaszcza, gdy ocena ta motywuje przyczynę zmiany zaskarżonego orzeczenia przez sąd odwoławczy.
Granice żądania w rozumieniu art. 321 § 1 k.p.c. określa przede wszystkim wysokość dochodzonych roszczeń, co oznacza, że sąd nie może uwzględnić roszczenia w większej wysokości niż żąda powód i zasądzić ponad żądanie.
Wyrok SO w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 12 maja 2014 r., II Ca 224/14
Standard: 49221 (pełna treść orzeczenia)