Kurator dla nieobecnego (art. 601 k.p.c. i 184 k.r.o.), a kurator dla doręczeń (143 k.p.c.)

Sytuacja, w której dla nieobecnego ustanawia się kuratora (art. 601 k.p.c. i 184 k.r.o.), to sytuacja inna niż potrzeba ustanowienia kuratora dla doręczeń w sprawie (143 k.p.c.). Inne są role i zadania kuratora dla nieobecnego i kuratora dla doręczeń. Pierwszy może być powołany, gdy należy reprezentować osobę rzeczywiście nieobecną (w kraju). Kurator zastępuje i działa wówczas dla dobra zastępowanego. Przede wszystkim ma postarać się o ustalenie miejsca pobytu osoby nieobecnej i zawiadomić ją o stanie jej spraw (art. 184 k.r.o.). Kurator zobowiązany jest też do należytej staranności w interesie nieobecnego (art. 154 k.r.o. w związku z art. 178 § 2 k.r.o.).

Kurator dla doręczeń jest dla osoby, której miejsce pobytu nie jest znane i ustanowienie tego kuratora jest tylko temporalne do czasu zgłoszenia się strony. Jest to szczególny tryb procesowy i dlatego nieuzasadnione jego stosowanie powoduje, że sąd zarządza doręczenie pisma w sposób właściwy, a w miarę potrzeby znosi na wniosek strony zainteresowanej postępowanie przeprowadzone z udziałem kuratora (art. 147 k.p.c.).

Wyrok SN z dnia 12 grudnia 2017 r., I UK 262/17

Standard: 36772 (pełna treść orzeczenia)

Z zastrzeżeniem wypadków przewidzianych w art. 159 k.r.o. ustanowienie dla osoby nieobecnej o nieznanym miejscu pobytu kuratora prawa materialnego czyni zbędnym wyznaczenie kuratora procesowego.

Wyrok SN z dnia 12 kwietnia 1994 r., II CR 18/94

Standard: 11281