Zwykłe potrzeby rodziny
Odpowiedzialność solidarna z tytułu zobowiązań służących zaspokajaniu zwykłych potrzeb rodziny (art. 30 k.r.o.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Przez zobowiązania zaciągnięte w sprawach wynikających z zaspokojenia zwykłych potrzeb rodziny należy rozumieć tylko te zobowiązania, które odnoszą się do normalnych, codziennych potrzeb rodziny, wymagających bezwzględnie zaspokojenia bez potrzeby podejmowania przez małżonków specjalnych decyzji (por. wyrok SN z dnia 22 września 1966 r., I CR 544/66)
Wyrok SO w Krakowie z dnia 27 lutego 2014 r., II Ca 1948/13
Standard: 29044 (pełna treść orzeczenia)
Kodeks rodzinny w żaden sposób nie definiuje zwykłych potrzeb rodziny, przyjmuje się jednak, że należą do nich powtarzające się przeciętne potrzeby dotyczące przede wszystkim mieszkania, wyżywienia, ubioru czy ochrony zdrowia członków rodziny. Pojęcie zwykłych potrzeb rodziny nie obejmuje wydatków inwestycyjnych chyba, że chodzi o drobne inwestycji nie wymagające większego zaangażowania środków majątkowych. Czynności prawne w ramach których są zaspakajane zwykłe potrzeby rodziny najczęściej będą stanowić umowy wzajemne jak. np. umowa najmu, sprzedaży.
Z tytułu zobowiązań służących zaspokajaniu zwykłych potrzeb rodziny małżonkowie ponoszą odpowiedzialność solidarną nieważnie od tego, który z nich zobowiązanie zaciągnął. Bez znaczenia dla zasad odpowiedzialności jest kwestia przynależności do majątków małżeńskich przedmiotu uzyskanego z tytułu stosunku prawnego, z tytułu którego wynika ciążące na małżonkach zobowiązanie.
Przewidziana w art. 30 § 1 k.r.o. solidarna odpowiedzialność małżonków oznacza, że za zobowiązania objęte tym przepisem odpowiadają oni wszystkimi składnikami istniejących w małżeństwie mas majątkowych.
W ustroju wspólności ustawowej wierzyciel może żądać zaspokojenia w całości lub części z majątku wspólnego małżonków, jak i z majątku osobistego każdego z nich. Z powództwem zawierającym żądanie zasądzenia świadczenia wierzyciel może wystąpić przeciwko obojgu małżonkom, małżonkowi będącemu stroną umowy albo drugiemu małżonkowi (tu - bank).Należy przyjąć, że jeżeli małżonek zapłaci dług ze swego majątku osobistego, o tym, czy i w jakiej części może on żądać zwrotu od drugiego małżonka (art. 376 § 1 k.c.), przesądza wyznaczony przez art. 27 k.r.o. zakres obowiązku każdego z małżonków przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny.
Przepis art. 27 k.r.o. stanowi, że oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać z jednej strony, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym, z drugiej zaś strony za zapewnieniu środków finansowych na zaspokojenie potrzeb rodziny.
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 12 lutego 2014 r., I ACa 785/13
Standard: 11259 (pełna treść orzeczenia)