Charakterystyka pomocy i przyczynianie się do zaspokajania potrzeb rodziny

Określone w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przyczynianie się do zaspokajania potrzeb rodziny występować może w różnych postaciach i polegać może zarówno na uzyskiwaniu materialnych środków do życia drogą pracy zarobkowej, jak i na prowadzeniu wspólnego gospodarstwa domowego i pracy w tym gospodarstwie, czy też wychowywaniu dzieci.

Wyrok SR dla m. st. Warszawy z dnia 6 lipca 2017 r., VI RC 271/16

Standard: 8393 (pełna treść orzeczenia)

W doktrynie i orzecznictwie wyjaśniono, że wymieniony przepis art. 27 k.r.o., a także art. 28 k.r.o., dotyczą zaspokajania potrzeb rodziny przez tego z małżonków, który nie spełnia ciążącego na nim obowiązku w tym zakresie. Omawiany przepis reguluje obowiązek przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny jako całości. (por. uchwała SN z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86, OSNCP 1988/4/42; uchwała SN z dnia 13 lipca 2011 r., III CZP 39/11).

Celem przewidzianego w art. 27 k.r.o. obowiązku jest uzyskanie od obojga małżonków środków materialnych dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rodziny jako całości oraz zaspokojenie uzasadnionych potrzeb jej poszczególnych członków przy zachowaniu zasady równej stopy życiowej.

O potrzebach rodziny - w rozumieniu art. 27 k.r.o. - można mówić w zasadzie wówczas, gdy rodzina jest związana węzłem wspólnego pożycia. Tylko bowiem w takiej sytuacji powstają potrzeby dotyczące zespołu osób tworzących rodzinę. Dotyczy to zarówno rodziny, której członkowie tworzą wspólnotę gospodarczą, jak i takiego przypadku separacji faktycznej, gdy tylko jeden z małżonków pozostaje z dziećmi we wspólnym gospodarstwie rodzinnym.

Wyrok SR w Grudziądzu z dnia 24 marca 2017 r., III RC 519/16

Standard: 11643 (pełna treść orzeczenia)