Pełnomocnik procesowy gminy
Pełnomocnik osoby prawnej lub przedsiębiorcy (art. 87 § 2 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W postępowaniu cywilnym, toczącym się z udziałem gminy, stroną jest zawsze gmina, będąca osobą prawną (art. 2 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym), którą na zewnątrz reprezentuje wójt (burmistrz, prezydent miasta). Należy w tym miejscu nadmienić, że w postępowaniu cywilnym podmiot ustanawiający pełnomocnika procesowego jest nazywany mocodawcą i w przypadku jednostki samorządu terytorialnego, jaką jest gmina, jest nim zawsze wójt (burmistrz, prezydent miasta).
Kierujący bieżącymi sprawami gminy oraz zarządzający gminą wójt (burmistrz, prezydent miasta) jako organ wykonawczy gminy jest władny udzielić pełnomocnictwa procesowego w postępowaniu cywilnym nie tylko adwokatowi oraz radcy prawnemu (art. 87 § 1 k.p.c.), ale również każdemu pracownikowi gminy (art. 87 § 2 k.p.c.), w tym także zastępcy wójta, jeśli jest on pracownikiem urzędu gminy, a ponadto sekretarzowi gminy.
Sekretarz gminy jako pracownik gminy (osoby prawnej) może być ustanowiony przez wójta lub wyjątkowo przez zastępcę wójta, bądź też przez organy, którym Prezes Rady Ministrów powierzył wykonywanie funkcji wójta, pełnomocnikiem procesowym w postępowaniu cywilnym (art. 87 § 2 k.p.c.). Dlatego też kompetencje w zakresie możności decydowania o sprawach cywilnych sekretarza gminy są mniejsze niż zastępcy wójta, gdyż ten w określonych przypadkach sprawuje zastępczo funkcję organu gminy bądź pełni funkcje przedstawiciela gminy i w związku z tym posiada samoistne uprawnienia do ustanawiania pełnomocnika procesowego.
Posiadając jednak pełnomocnictwo procesowe udzielone przez kompetentne organy gminy, sekretarz gminy – stosownie do dyspozycji art. 91 pkt 3 k.p.c. – może udzielić dalszego pełnomocnictwa procesowego w postępowaniu cywilnym tylko adwokatowi lub radcy prawnemu. Jest to tzw. pełnomocnictwo substytucyjne mające charakter przedłużony i oznacza ono, że strona, tj. gmina, ma dwóch (lub więcej) równoprawnych pełnomocników procesowych (por. orzeczenia SN: z dnia 1 maja 1935 r., C I 3015/34 oraz z dnia 19 kwietnia 1937 r., C II 2959/36, PS 1937, poz. 508 ), co jest dopuszczalne oraz uzasadnione w cywilnym postępowaniu sądowym.
Wyrok SR dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 24 marca 2017 r., X P 536/15
Standard: 11138 (pełna treść orzeczenia)
Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jedn. tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591) w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta (Dz.U. Nr 113, poz. 984) nie wyłączają możliwości złożenia oświadczenia woli w imieniu gminy w zakresie zarządu mieniem przez pełnomocnika gminy ustanowionego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta).
Uchwała SN z dnia 3 października 2003 r., III CZP 63/03
Standard: 55258 (pełna treść orzeczenia)