Wniosek prokuratora o zmianę sposobu leczenia odwykowego
Przymusowe leczenie alkoholików Prokurator w procesie cywilnym (art. 7 i art.. 55 – 60 k.p.c.)
Do złożenia wniosku przewidzianego w art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (jedn. tekst: Dz.U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 ze zm.) o zmianę rodzaju orzeczonego zakładu lecznictwa odwykowego uprawniony jest także prokurator (art. 7 k.p.c.).
Wszczęcie przez prokuratora postępowania nieprocesowego nie ma żadnych ograniczeń; w szczególności jego uprawnienie w tym przedmiocie nie jest uzależnione od tego, czy przepis szczególny wymienia go jako uprawnionego do złożenia wniosku inicjującego postępowanie nieprocesowe. Niezależnie zatem od tego, czy przepisy regulujące poszczególne rodzaje spraw rozpoznawanych w postępowaniu nieprocesowym i wskazujące osoby uprawnione do złożenia wniosku o ich wszczęcie wymieniają prokuratora jako uprawnionego, czy też nie, może on złożyć wniosek o wszczęcie takiego postępowania na podstawie art. 7 k.p.c. Jedynie w sprawach, w których uwzględnienie żądań zawartych we wniosku zależy od złożenia oświadczenia woli osoby, której wniosek dotyczy, np. w sprawach o przysposobienie, o przyjęcie lub odrzucenie spadku itp., wniosek prokuratora wszczynający takie postępowanie może okazać się nieskuteczny, jeżeli uprawniony nie złoży stosownego oświadczenia woli. Nie oznacza to jednak, że w takich sprawach prokurator nie jest uprawniony do złożenia wniosku o wszczęcie postępowania. Jak wskazano, w postępowaniu nieprocesowym generalne uprawnienie prokuratora do wszczęcia postępowania wynika z art. 7 k.p.c., który reguluje tę kwestię odmiennie w odniesieniu do obu trybów postępowania, wobec czego nie ma podstaw do odpowiedniego stosowania wyrażonej w nim regulacji dotyczącej procesu do postępowania nieprocesowego (art. 13 § 2 k.p.c.).
Postanowienie SN z dnia 9 października 2009 r., IV CSK 210/09
Standard: 11100 (pełna treść orzeczenia)