Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Bonifikata, o której mowa w art. 73 ust. 4 u.g.n

Opłata roczna za użytkowanie wieczyste (art. 238 k.c.) Ustawa o gospodarce nieruchomościami

W art. 4 pkt 1) u.g.n. określono pojęcie nieruchomości gruntowej. Powyższa definicja nieruchomości gruntowej służy normatywnemu odróżnieniu jej w ramach powołanej ustawy od nieruchomości budynkowej i nieruchomości lokalowej. Nieruchomością budynkową są bowiem budynki stanowiące przedmiot odrębnej od prawa do gruntu własności, które to prawo jest jednak związane z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym budynki te są posadowione. (...) budynkowe występują na nieruchomościach gruntowych oddanych w użytkowanie wieczyste. W takiej sytuacji podmiotowi tych praw przysługuje prawo własności budynku i prawo użytkowania wieczystego gruntu, na którym znajduje się budynek (art. 235 k.c. w związku z art. 46 § 1 k.c.). Prawa te nie są zatem jednorodne.

Judykatura powszechnie przyjęła, że z wpisu w rejestrze zabytków nieruchomości budynkowej stanowiącej w przypadku użytkowania wieczystego odrębny od gruntu przedmiot własności nie można wywodzić prawa do bonifikaty z art. 73 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami obejmującego jedynie nieruchomości gruntowe (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 2002 r., I CKN 1268/00, Wokanda 2003/5/5; wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2004 r., I ACa 730/03, Legalis). 

Rozróżnienie to sprawia, że z wpisu do rejestru zabytków nieruchomości budynkowej stanowiącej w przypadku użytkowania wieczystego odrębny od gruntu przedmiot własności nie można wywodzić prawa do bonifikaty z art. 73 ust. 4 u.g.n. obejmującego jedynie nieruchomości gruntowe.

W wyroku z dnia 18 grudnia 2002 roku Sąd Najwyższy przyjął jednoznacznie, że w razie oddania przez jednostkę samorządu terytorialnego w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej zabudowanej, niewpisanej do rejestru zabytków, położonej na obszarze wpisanego do rejestru zabytków zespołu budowlanego o wartości historycznej lub w obrębie strefy objętej ochroną konserwatorską ze względu na założenia urbanistyczne, oraz do sprzedaży usytuowanego na niej budynku, nie mają zastosowania art. 68 ust. 3 i art. 73 ust. 4 u.g.n., dotyczące obowiązkowego obniżenia ceny i opłaty z tytułu użytkowania wieczystego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 2002 r., I CKN 1268/00, OSNC 2004, Nr 2, poz. 30).

Dla udzielenia 50 % bonifikaty zgodnie z art. 73 ust. 4 u.g.n. konieczny jest wpis do rejestru zabytków konkretnego budynku oraz konkretnego gruntu na którym on się znajduje, a następnie ujawnienie tej okoliczności w księdze wieczystej.

Skoro analizowany wyżej art. 73 ust. 4 u.g.n. pozwala na uzyskanie bonifikaty jedynie w odniesieniu do nieruchomości gruntowych, a decyzja z dnia 11 maja 2005 roku takiej nieruchomości nie dotyczy, brak jest podstaw do zastosowania 50 % bonifikaty.

Wyrok SA w Łodzi z dnia 24 marca 2017 r., I ACa 1226/16

Standard: 11026 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.