Ocena skuteczności dokonanego wypowiedzenia; teoria doręczenia (art. 61 k.c.)
Wypowiedzenie umowy Chwila i skuteczność złożenia oświadczenia woli (art. 61 k.c.)
Niewątpliwe ocena skuteczności dokonanego przez jedną ze stron umowy jej wypowiedzenia łączy się zarówno z badaniem istnienia podstawy do wypowiedzenia, jak i ustaleniem, czy oświadczenie o wypowiedzeniu dotarło do adresata w sposób umożliwiający mu zapoznanie się z jego treścią. Ocena ta opiera się jednak na określonych faktach, które są konfrontowane z odpowiednią normą prawną.
Oświadczenie o wypowiedzeniu umowy zostało sporządzone na piśmie i przesłane obojgu pozwanym na ten sam adres. Nie ma zatem podstaw do uznania za zasadny zarzutu naruszenia art. 72 § 2 k.c. Sam fakt, że pismo zawierające oświadczenie o wypowiedzeniu umowy zostało wysłane na inny adres niż wskazany w umowie nie oznacza, że oświadczenie to nie zostało skutecznie złożone jego adresatowi.
Dla przyjęcia, iż oświadczenie woli zostało złożone innej osobie istotna jest chwila dojścia treści tego oświadczenia do wiadomości adresata.
Z art. 61 k.c. wynika, iż w sprawie składania oświadczenia woli Kodeks cywilny przyjął teorię doręczenia, wprowadzając domniemanie złożenia oświadczenia woli innej osobie z chwilą, gdy oświadczenie to dotarło do adresata w taki sposób, iż mógł zapoznać się z jego treścią.
Wyrok SN z dnia 26 stycznia 2017 r., II CSK 209/16
Standard: 11007 (pełna treść orzeczenia)
Wypowiedzenie jest prawem kształtującym, które jest realizowane poprzez oświadczenie złożone drugiej stronie umowy (art. 61 k.c.). Z uwagi na szczególne skutki jakie ze sobą niesie, a które prowadzą do zerwania pomiędzy stronami węzła obligacyjnego, uznać należy, że zgodnie z art. 60 k.c. zachowanie takie nie powinno pozostawiać żadnych wątpliwości co do prawidłowości jego złożenia. Przepis art. 60 k.c. o ile pozostawia swobodę w doborze zachowania wyrażającego wolę, to stawia wymóg tego, aby było ono zrozumiałe dla jego odbiorcy - innymi słowy by ten mógł ustalić jaki był sens tego oświadczenia.
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 14 maja 2015 r., I ACa 16/15
Standard: 19301 (pełna treść orzeczenia)