Niezdolność do pracy a prawo do renty

Odnosząc się do treści przepisu art. 12 ust. 3 ustawy emerytalnej należy podkreślić, że częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Z utrwalonej linii orzeczniczej Sądu Najwyższego wynika jednoznacznie, że niezdolność do wykonywania dotychczasowego zatrudnienia nie może być wystarczającą przesłanką prawa do renty, jeżeli wiek, poziom wykształcenia i predyspozycje psychofizyczne usprawiedliwiają rokowania, że mimo upośledzenia sprawności organizmu możliwe jest podjęcie innej pracy w tym samym zawodzie albo po przekwalifikowaniu (wyrok z dnia 21 kwietnia 2015 r., I UK 308/14, LEX nr 176868). Tak więc utrata zdolności do pracy nie może być utożsamiana z niezdolnością do wykonywania ostatniego z dotychczasowych zatrudnień, jeżeli pracownik może podjąć prace zgodne z poziomem posiadanych kwalifikacji (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 2011 r., I UK 175/11, LEX nr 1129321).

Wyrok SN z dnia 26 lipca 2017 r., I UK 313/16

Standard: 10943 (pełna treść orzeczenia)