Zaopatrzenie emerytalne funkcjonariuszy – wysługa lat

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że regulacje zawarte w art. 15 i art. 15a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 23 lipca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 166, poz. 1609 ze zm.), stanowiły realizację celu, jakim było objęcie zaopatrzeniowym systemem emerytalnym wszystkich funkcjonariuszy służb mundurowych bez względu na datę wstąpienia do służby, a więc również tych, którzy do służby wstąpili po dniu 1 stycznia 1999 r. i zostali objęci powszechnym systemem ubezpieczeń społecznych (por. uzasadnienie projektu ustawy zmieniającej, druk sejmowy nr IV.1160). Dalej, należy przypomnieć, że w myśl art. 1 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, funkcjonariuszom zwolnionym ze służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej, zwanym dalej „funkcjonariuszami”, przysługuje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat. Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 7 tej ustawy, określenie wysługa emerytalna oznacza okresy służby w formacjach wymienionych w art. 1, z wyjątkiem okresów zawieszenia w czynnościach służbowych, a także okresy im równorzędne.

Z kolei, zgodnie z art. 12 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, emerytura policyjna przysługuje funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby, który w dniu zwolnienia posiada 15 lat służby w formacjach wskazanych w art. 1, z wyjątkiem funkcjonariusza, który ma ustalone prawo do emerytury określonej w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obliczonej z uwzględnieniem okresów służby i okresów z nią równorzędnych.

Z zestawienia przytoczonych powyżej norm wynika podstawowa zasada, że przy obliczaniu „wysługi lat”, a więc przy ustalaniu warunków prawa do emerytury, uwzględnia się okres służby w Straży Granicznej oraz inne okresy równorzędne (np. wymienione w art. 13 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 2 tej ustawy służbę wojskową, uwzględnianą przy ustalaniu prawa do emerytury wojskowej, bierze się pod uwagę. Okres tej służby wojskowej został skarżącemu uwzględniony do ustalenia prawa. W ten sposób zresztą, uzyskał on niezbędny próg stażowy w postaci 15 lat służby, gdyż sam okres jej pełnienia w Straży Granicznej wynosił 13 lat, 8 miesięcy i 16 dni. Okres zasadniczej służby wojskowej, uwzględniany przy ustalaniu prawa do emerytury wojskowej, podlega zatem uwzględnieniu jako okres równorzędny w wysłudze lat uprawniającej do emerytury policyjnej przysługującej na podstawie art. 12 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy. Podobnie, na zasadzie wzajemności, okresy służby uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury policyjnej uwzględniane są - jako okresy równorzędne ze służbą wojskową - przy ustalaniu prawa do emerytury wojskowej (art. 12 i art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych – jednolity tekst: Dz.U. z 2016 r., poz. 1037).

Wyrok SN z dnia 12 lipca 2017 r., UK 190/16

Standard: 10938