Warunki formalne wniosku o wyjawienie majątku (art. 914 § 2 k.p.c.)

Jak w każdym piśmie procesowym składanym po raz pierwszy w sprawie (art. 126 § 2 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.) strona inicjująca postępowanie musi oznaczyć między innymi dane wraz adresem strony przeciwnej (uczestnika postępowania). W sprawie o wyjawienie majątku obowiązek ten dotyczy wskazania adresu zamieszkania dłużnika, który jest po pierwsze znaczący dla ustalenia właściwości Sądu właściwego do odebrania od dłużnika wykazu majątku. Ponadto wskazanie tego adresu determinuje możliwość skorzystania przez Sąd ze środków przymusu - w sytuacji potwierdzenia faktu zamieszkiwania przez dłużnika pod danym adresem.

Ustalenie w toku postępowania (w tym postępowania o wyjawienie majątku przez dłużnika), że dłużnik pod danym adresem nie mieszka, aktualizuje obowiązek po stronie Sądu wezwania inicjatora danego rodzaju postępowania do wskazania adresu strony przeciwnej (czy uczestnika postępowania), celem jego kontynuowania.

Nie wykonanie tego zobowiązania przez inicjatora danego rodzaju postępowania na Sąd (referendarza sądowego) obowiązek jego zawieszenia na skutek zastosowania treści art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. (w przedmiotowej sprawie – w związku z art. 13 § 2 k.p.c.). Nie jest to możliwość, ale powinność i obowiązek Sądu, aby nie powodować w danej sprawie długotrwałej bezczynności.

Oczywiście w różnego rodzaju kategoriach spraw powstaje jeszcze możliwość skorzystania przez jego inicjatora postępowania ze złożenia wniosku o ustanowienie kuratora dla strony przeciwnej postępowania, uczestnika czy też dłużnika (dla dłużnika w trybie art. 802 k.p.c.). Z uwagi jednak na charakter obowiązku wyjawienia majątku bezzasadne jest ustanowienie w tym postępowaniu, w trybie art. 802 k.p.c. kuratora dla dłużnika, którego miejsce pobytu nie jest znane.

Postanowienie SR dla Łodzi - Widzewa w Łodzi z dnia 7 kwietnia 2021 r., II 1 Co 137/20

Standard: 57730 (pełna treść orzeczenia)