Ciężar dowodu wykazania niezgodności wypełnienia weksla z deklaracją wekslową

Zgodnie z powszechnie przyjętym stanowiskiem w doktrynie i orzecznictwie, ciężar dowodu w zakresie wykazania niezgodności wypełnienia weksla z deklaracją wekslową spoczywa na dłużniku wekslowym (por. np. wyrok Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 19 listopada 1999r., I ACa 775/99, wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 2 marca 2005r., I ACa 1413/04). Sąd Apelacyjny w (...) w wyroku z dnia 2 marca 2005r. w sprawie I ACa 1413/04 wskazał również, że „udowodnienie przez pozwanego w postępowaniu nakazowym opartym na wekslu gwarancyjnym in blanco nieistnienia zobowiązania ze stosunku podstawowego powoduje upadek roszczenia opartego na wekslu. Możliwe jest to jednak wtedy, gdy powód poda nie tylko sumę zadłużenia, ale również wyliczy i wskaże, co składa się na tę sumę.” Również Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 13 lipca 2005 r. w sprawie sygn. akt I ACa 23/05 wyraził pogląd, który sąd orzekający w niniejszej sprawie w pełni podziela, a zgodnie z którym, jeżeli weksel w chwili jego wystawienia był wekslem niezupełnym (in blanco), a jednocześnie gwarancyjnym, to w takim przypadku abstrakcyjny charakter zobowiązania wekslowego ulega istotnemu osłabieniu. Zgodnie bowiem z przepisem art. 10 Prawa wekslowego dłużnik wekslowy może powoływać się na to, że weksel wypełniony został niezgodnie z zawartym w tym przedmiocie porozumieniem wekslowym. Uzupełnienie weksla In blanco powoduje powstanie ważnego formalnie zobowiązania, także wtedy gdy weksel został wypełniony nieprawidłowo. Dłużnik może bronić się zarzutem nieprawidłowego uzupełnienia weksla. Ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa, jak wskazano powyżej, na dłużniku wekslowym.

Wyrok SR Gdańsk – Północ z dnia 14 marca 2017 r., I C 1478/16

Standard: 10554 (pełna treść orzeczenia)