Opinia o zachowaniu skazanego w zakładzie karnym a wymiar kary (art. 571 k.p.k.)
Orzekanie kary łącznej; wyrok łączny (art. 568a - 577 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Opinia o zachowaniu skazanego w okresie odbywania kary, jego warunki rodzinne, majątkowe i stan zdrowia, o których mowa w art. 571 § 1 k.p.k., mogą mieć znaczenie dla wymiaru kary łącznej, nie można im jednak nadawać nadmiernego znaczenia (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 lutego 2014 r. V KK 12/14), a stan zdrowie można co najwyżej lokować w ramach dyrektywy prewencji indywidualnej (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 marca 2013 r., III KK397/12), nie oznacza to jednak, że okoliczności te z punktu widzenia wymiaru kary łącznej są obojętne. Świadczy o tym, mimo jego fakultatywnego charakteru, właśnie treść art. 571 § 1 k.p.k. (zob. wyrok SN z dnia 3 kwietnia 2007 r., III KK 394/06).
Powinność sądu orzekającego w przedmiocie wydania wyroku łącznego, określona w art. 571 § 1 k.p.k., ma służyć właściwemu kształtowaniu przez ten sąd wymiaru kary łącznej w oparciu o pełny, możliwy do ustalenia w realiach rozpoznawanej sprawy, zakres wiedzy o przestępstwach i ich sprawcy (zob. wyrok SN z dnia 4 października 2011 r., II KK 112/11).
Wyrok SN z dnia 7 grudnia 2017 r., III KK 175/17
Standard: 24931 (pełna treść orzeczenia)
Okoliczności osobopoznawcze odnoszące się do skazanego, nie mają pierwszorzędnego znaczenia przy kształtowaniu kary, a mogą natomiast być w znaczącym stopniu uwzględniane w postępowaniu wykonawczym, jak choćby przy ubieganiu się o warunkowe przedterminowe zwolnienie. Na poparcie stanowiska o roli postawy skazanego w czasie odbywania kary izolacyjnej, w postępowaniu o wyrok łączny, warto odwołać się do jednej z tez zawartej w wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 14 stycznia 2010 r., którą Sąd Okręgowy w pełni podziela: „opinia o zachowaniu skazanego w zakładzie karnym ma charakter pomocniczy dla orzekania w przedmiocie kary łącznej, na co wskazuje treść art. 571 § 1 k.p.k., a jej znaczenie wiąże się z potrzebami oznaczania celów prewencyjno-prognostycznych oraz celowości kary. Znaczenie pierwszorzędne określają relacje podmiotowo-przedmiotowe zbiegających się przestępstw.” (wyrok SA w Krakowie, II AKa 237/09).
Wyrok SO w Poznaniu z dnia 22 marca 2017 r., IV Ka 151/17
Standard: 10372 (pełna treść orzeczenia)