Wymóg konkretyzacji roszczenia; sentencja wyroku uwzględniającego powództwo na podstawie art. 59 k.c. i art. 527 k.c.
Bezskuteczność względna umowy na podstawie art. 59 k.c. Skarga pauliańska - zagadnienia procesowe
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Sentencja wyroku uwzględniającego powództwo na podstawie art. 527 i n. k.c. powinna określać konkretną wierzytelność pod względem podmiotowym i przedmiotowym, której zaspokojeniu ma służyć uznanie określonej czynności za bezskuteczną wobec powoda. Zastosowanie tej instytucji wchodzi w rachubę tylko wówczas, gdy wierzytelność przysługująca pokrzywdzonemu względem określonego dłużnika jest realna i skonkretyzowana, a nie hipotetyczna.
Wyrok SN z dnia 29 listopada 2017 r., II CSK 86/17
Standard: 81099 (pełna treść orzeczenia)
Roszczenie, co wynika z samej jego definicji, musi być skonkretyzowane. Sąd Najwyższy zwraca uwagę, że: „Sentencja wyroku powinna określać konkretne roszczenie (art. 59 k.c.) albo konkretną wierzytelność (art. 527 k.c.), których zaspokojeniu ma służyć uznanie umowy lub innej określonej czynności prawnej za bezskuteczną wobec powoda" (wyrok SN z dnia 13 lutego 1970 r., III CRN 546/69).
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 16 listopada 2016 r., I ACa 463/15
Standard: 80069 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 5091
Standard: 17199
Standard: 10333
Standard: 70632
Standard: 70633