Zasada wzajemnej lojalności (art. 760 k.c.)

Każda ze stron umowy agencyjnej obowiązana jest zachować lojalność wobec drugiej (art. 760 k.c.), zaś agent obowiązany jest w szczególności podejmować, w zakresie prowadzonych spraw, czynności potrzebne do ochrony praw dającego zlecenie (art. 760 [1] § 1 k.c.). W doktrynie pojęcie "czynności potrzebnych do ochrony praw dającego zlecenie" rozumiane jest bardzo szeroko. Wskazuje się, że należą do nich np. uprzedzenie zleceniodawcy o złej sytuacji majątkowej potencjalnego kontrahenta lub jego małej wiarygodności kredytowej, powstrzymanie się ze spełnieniem świadczenia, wykonanie prawa zatrzymania.

W ocenie Sądu Apelacyjnego do obowiązków tych należy zaliczyć również weryfikowanie tożsamości oraz wiarygodności finansowej kontrahentów, które można zaliczyć do ustawowych obowiązków agenta (vide: wyrok SN z dnia 11 grudnia 2007 r., II CSK 370/07).

Wyrok SA w Warszawie z dnia 15 lutego 2016 r., VI ACa 1910/14

Standard: 38025 (pełna treść orzeczenia)

Obowiązek lojalności wobec dającego zlecenie ma umocowanie w treści art. 760 k.c. Stanowi cechę szczególną, odróżniającą umowę agencyjną od innych stosunków obligacyjnych. Oznacza obowiązek powstrzymania się od wszelkich działań czy zaniechań, które byłyby sprzeczne z interesami drugiej strony. Wynika z niego zakaz zajmowania się przez agenta działalnością konkurencyjną wobec dającego zlecenia w czasie trwania umowy agencyjnej. Naruszenie obowiązku lojalności może stanowić przyczynę wypowiedzenia umowy agencyjnej, nawet ze skutkiem natychmiastowym (art. 764 k.c.). Poza tym stanowi podstawę odpowiedzialności odszkodowawczej uregulowanej w przepisach art. 471 i n. k.c.. To zaś oznacza, że w przypadku odpowiedzialności na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t. j. Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 ze zm.), także w takim przypadku konieczne jest, na ogólnych zasadach, udowodnienie powstania szkody i jej wysokości.

Wyrok SA w Warszawie z dnia 5 lutego 2013 r., I ACa 741/12

Standard: 10234 (pełna treść orzeczenia)